MAHKEMESİ : İstanbul 22. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 19/09/2013
NUMARASI : 2011/118-2013/219

Taraflar arasındaki istirdat-tazminat davasının bozma kararına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketten satın aldığı ses sisteminin ayıplı olması nedeniyle menfi tespit davası açtıklarını, taraflar arasında yapılan 18.07.2005 tarihli protokol ile satışa konu cihazın davalıya rehin olunup, cihazın kullanımının müvekkilinde kalması koşulu ile menfi tespit davasından vazgeçildiğini, ancak davalının bu cihazı zapt ederek satış sözleşmesini feshettiğini belirterek, emtia için ödenen 120.000-TL, 50.000 Euro gümrükleme masrafı ve 50.000-TL kar mahrumiyetinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının ödeme güçlüğü içine düşmesi nedeniyle taraflar arasında protokol yapılarak satışa konu cihazların kendilerine rehin olarak bırakıldığını, bakiye borcun ödenmesi halinde cihazları teslime hazır olduklarını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; satım konusu cihazların davalıya borca karşılık rehin olarak verildiği ve borç ödenmeden iadesinin talep edilemeyeceği, akdin feshi koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hükmün davacı tarafından temyizi üzerine Dairemizin 2008/5656 E., 2009/379 K. sayılı ve 26.01.2009 tarihli ilamında "" malzemenin ayıplı olduğunun kanıtlanamadığı, ancak davacının, davalı tarafın rehin akdini ihlal ederek rehinli malı dava dışı 3. kişilere sattığını ve akdi eylemli olarak feshettiğini ileri sürüp, bu konuda İstanbul 10. Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 2007/68 esasında kayıtlı dava bulunduğunu bildirdiği, mahkemece bu yöndeki iddiaların araştırılıp incelenmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesinin doğru görülmediği"" gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece Yargıtay bozma ilamına uyularak toplanan deliller ve bilirkişi raporuna göre; davalının kendisine rehin olarak bırakılan malları 3. kişilere satmak ve kullandırmak suretiyle tasarrufta bulunarak taraflar arasındaki rehin sözleşmesini eylemli olarak feshettiği ve bu nedenle sebepsiz zenginleştiği bedeli davacıya ödemekle yükümlü olduğu, malların davacının kullanması sonucu bozulduğu ve tamir edildiği hususunun davalı tarafından ispat edilemediğinden, dava konusu mallarda oluşan değer kaybının %25 oranında olacağı yönündeki bilirkişi raporuna itibar edildiği, davacının rehin sözleşmesinden kaynaklanan yükümlülüğünü yerine getirmeyerek temerrüde düşmesi nedeniyle kar kaybı talebinin yerinde olmadığı, davacının 50.000-Euro gümrük hizmet bedelini ödemiş olduğunun kanıtlanamadığı, davalının iade etmesi gereken sebepsiz zenginleşme tutarın 43.191,05-TL olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile43.191,05-TL"nin 25.06.2006 temerrüt tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Davacı vekilinin temyizine gelince; dosya içerisinde bulunan 12.07.2004 tarihli sözleşmede davacı tarafça davalıya gümrük hizmetleri için 50.000 Euro ödendiği sabit olup, bu isteme ilişkin davacının talebinin kabulü gerekirken, mahkemece yanlış değerlendirme sonucu bu talebe ilişkin red kararı verilmesi yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacı lehine BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 10.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.