Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/9577 Esas 2016/6764 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/9577
Karar No: 2016/6764
Karar Tarihi: 16.06.2016

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/9577 Esas 2016/6764 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, 2.171,10 TL alacağı tahsili amacıyla başlatılan icra takibine itiraz etmiş ancak mahkemece davanın kısmen kabulü ile 1909,10 TL alacak üzerinden takibin devamına karar verilmiştir. Temyiz başvurusu yapan davalının talebi, temyiz kesinlik sınırının altında olduğu için reddedilmiştir. 5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK'nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun'un 19'uncu maddesiyle HUMK'ya eklenen Ek-Madde 4'te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında, 2015 yılı için 2.085,00 TL'dir.

11. Hukuk Dairesi 2015/9577 E. , 2016/6764 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki davadan dolayı ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 24.03.2015 gün ve 2014/291-2015/255 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanun"un 19"uncu maddesiyle HUMK"ya eklenen Ek-Madde 4"te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında, 2015 yılı için 2.085,00 TL"dir.
Davacı vekili, 2.171,10 TL alacağın tahsili amacıyla başlatılan icra takibine vaki itirazın iptalini talep etmiş, mahkemece davanın kısmen kabulü ile 1909,10 TL alacak üzerinden takibin devamına karar verilmiştir. Davalı aleyhine hükmedilen değer bakımından, verilen karar temyiz talebinde bulunan davalı yönünden karar tarihindeki temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün davalı yönünden kesin olması nedeniyle miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, davalı vekilinin temyiz isteminin miktardan REDDİNE, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 16.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.