Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İftira
Hüküm : TCK"nın 268. maddesi delaletiyle 267/1, 53, 51. maddeleri uyarınca mahkumiyet (iki kez)

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ve müdafiinin diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak,
1-İftira suçunun oluşabilmesi için; yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesi gerektiği, sanığın aşamalarda değişmeyen beyanının maddi vakalara dayandığı, eyleminin Anayasal şikayet hakkı kapsamında değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, unsurları yönünden oluşmayan iftira suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabul ve uygulamaya göre de;
a-Temel ceza belirlenirken “TCK"nın 267/1. maddesi” yerine “TCK"nın 268/1. maddesi delaletiyle TCK"nın 267/1. maddesi” yazılması,
b-Oluş ve dosya kapsamına göre, hukuksal anlamda sanık hakkında farklı zamanlardaki eylemlerinden dolayı TCK"nın 43/1. maddesinin ve tek bir fiille aynı olaya ilişkin birden fazla mağdur hakkında suç isnadında bulunması nedeniyle de TCK"nın 43/2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeyerek mağdur sayısınca hüküm kurulması suretiyle fazla ceza tayini,
c-Adli sicil kaydına göre kasıtlı suçtan mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında CMK"nın 231/6. maddesindeki ölçütler irdelenmeden, CMK"nın 231/6. maddesinin (c) bendi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini kabul edip etmediği sanıktan sorulmadan ve kabul etmesi halinde anılan maddenin unsurları tartışılmadan, "sanığın adli sicil kaydı göz önüne alınarak" denilmek suretiyle yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
d-5237 sayılı TCK"nın 53/4. maddesi gereğince kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında anılan maddenin 1. fıkrası uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
e-Cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 51/7-8 maddesi uyarınca denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi halinde cezanın kısmen veya tamamen infazına karar verileceğinin ve denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılacağının kararda belirtilmemesi,
f-Anayasanın 141. ve 5271 sayılı CMK"nın 34. maddesi uyarınca bütün mahkeme kararlarının gerekçeli yazılması zorunludur. Gerekçe verilen hükmün dayanaklarının akla, hukuka ve dosya içeriğine uygun olarak izah edilmesidir. Yasal ve yeterli olmayan, dosya içeriğine uymayan bir gerekçeyle karar verilmesi hem kanun koyucunun amacına uygun düşmeyecek hem de tarafları tatmin etmeyerek keyfiliğe yol açacaktır. Dosya kapsamından sanık müdafiinin lehe hükümlerin uygulanmasını talep etmesine karşın TCK"nın 62. maddesindeki takdiri indirim ve 50. maddesinde yer alan seçenek yaptırımların uygulanıp uygulanmayacağının söz konusu kanun maddelerindeki ölçütler irdelenip karar yerinde tartışılmasından sonra bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, "sanığa verilen cezadan başkaca artırım veya indirim yapılmasına takdiren yer olmadığına" şeklinde yasal ve yeterli olmayan gerekçeyle karar verilmesi,
g-Eylemin TCK"nın 43. maddesi kapsamında olduğu değerlendirilerek bir vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, katılanlar sayısınca ayrı ayrı vekalet ücreti tayin edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 01.07.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.