Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/461 Esas 2018/9095 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar tarihi : 19/02/2015
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89-2-b,62/1,52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 52/4 maddesi gereğince, sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde cezanın hapse çevrileceği ihtarı hükümde belirtilmemiş ise de bu durumun infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, cezanın üst hadden tayin edildiğine, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında taksirle yaralama suçunda hüküm kurulurken kanun maddesinin ‘’TCK’nın 89/1 ‘’ olarak gösterilmesi yerine ‘’ TCK’nın 89 ‘’ olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. paragrafındaki "" TCK 89 "" ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine, ‘’ TCK’nın 89/1 ‘’ maddesinin ilave edilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.