Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2020/1578 Esas 2021/691 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 07/06/2011 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasından kaynaklanan rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 13/02/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı vekilince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, rücuen tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, davalının sevk ve idaresindeki araç ile askeri personel taşıyan diğer aracın çarpıştığını, kaza esnasında şehit olan askerin yakınlarının davacı kurum aleyhine Askeri Yüksek İdare Mahkemesinde açmış oldukları maddi ve manevi tazminat davası neticesinde karara bağlanan ilama istinaden şehit asker yakınlarına ödeme yapıldığını belirtilerek kusuru nedeni ile ödeme yapılmasına sebep olan davalıdan ödenen tazminatın rücuen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun “Hükmün Kapsamı” başlıklı 297. maddesinin 2. fıkrasında "hükmün sonucu kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir." düzenlemesi yer almaktadır.
Mahkemece verilen 13/02/2019 tarihli kısa kararda davacı yararına hükmedilen tazminatın yanı sıra ödeme tarihi olan 08/06/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faize de hükmedilmiş olup, bu husus gerekçeli kararın gerekçe kısmında da bahsedilmiş olmasına rağmen gerekçeli kararın hüküm kısmında belirtilmemiş olması doğru olmamıştır. Ne var ki, belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7 maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen kararın (2) no’lu bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasının 1 no’lu bendinin 1. satırında “ödeme tarihi olan” sözcük dizisinden sonra gelmek üzere “08/06/2010 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte” rakam ve söz dizisinin yazılmasına, tarafların diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddi ile kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davalıya yükletilmesine 17/02/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.