MAHKEMESİ : Ankara 13. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 04/06/2013
NUMARASI : 2012/157-2013/361

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, emlak komisyoncusu olduğunu, davalıya ait taşınmazın satışına aracılık etmek için davalıyla komisyon sözleşmesi imzaladıklarını, ancak davalının sözleşmeye aykırı olarak taşınmazı bizzat kendisinin üçüncü şahsa sattığını, davalının sözleşmeye aykırı bu davranışı nedeniyle ücretini ödemek zorunda olduğunu ileri sürerek, ücretinin tahsili için yaptığı icra takibine vaki itirazın iptalini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne, 6608 TL.na vaki itirazın iptaline karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı ile davalı arasında, davalıya ait taşınmazın davacı komisyoncu marifetiyle satılması hususunda 28.4.2011 tarihli sözleşmenin akdedildiği, davalının sözleşmeye rağmen taşınmazı davacı komisyoncuyu devre dışı bırakarak 5.5.2011 tarihinde dava dışı şahsa sattığı anlaşılmakta olup, bu hususlar mahkemenin de kabulündedir. Sözleşmede, alıcı ve satıcının ayrı ayrı %2 oranında komisyon ücreti ödeyecekleri, alıcı ve satıcının satımdan vazgeçmesi halinde her iki tarafa ait tellallık ücretinin tamamını (%4+KDV) ödeyeceği kararlaştırılmış bulunmaktadır. Davalı satıcı, sözleşmeyi
ihlal ederek taşınmazı dava dışı şahsa bizzat sattığı için kendisinin ödemesi gereken %2 ücretten sorumludur. Sözleşmede alıcının ödemesi kararlaştırılan %2 ücret ise mahiyeti gereği cezai şart niteliğindedir. Davalı satıcı sözleşmeye aykırı davrandığı için kural olarak bu cezai şarttanda sorumlu bulunmaktadır. Ne var ki, davalı tacir olmadığından, kararlaştırılan %2 oranındaki cezai şartın BK.nun 161/son maddesi kapsamında fahiş olup olmadığının değerlendirilmesi ve fahiş ise mahkemece res"en indirime tabi tutulması gerekir. Dava konusu olayda ise, kararlaştırılan %2 oranındaki cezai şartın fahiş olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemece, değinilen bu yön gözetilerek, %2 cezai şart miktarından tayin ve takdir edilecek oranda indirim yapılması gerekirken, bu husus gözardı edilerek yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırıdır. Bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle; davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca temyiz olunan kararın davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan 113.00 TL harcın istek halinde iadesine, 14.5.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.