6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/1362 Esas 2019/9626 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
19. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/1362
Karar No: 2019/9626
Karar Tarihi: 18.06.2019

6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/1362 Esas 2019/9626 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık orman kadastrosu sınırında işgal ve faydalanma şeklinde eylem gerçekleştirdiği için 6831 Sayılı Kanun'a aykırılık suçundan mahkum edildi. Ancak temyiz sırasında 6831 Sayılı Kanun'un 93/2. maddesi de uygulanması gerektiği belirtilmemişti. Temyiz isteği reddedildikten sonra yapılan incelemede, suçun sanık tarafından işlendiği kanıtlandı ve ceza kanuni bağlamda uygulandı. Ancak, hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmişti. Fakat Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140E.,2015/85K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı hükümleri iptal edildiği için yeniden değerlendirme yapılması gerekiyordu. Bu nedenle hüküm bozuldu ve kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK'nin 53. maddesinin uygulanması gerektiği belirtildi. Kanunlar: 6831 Sayılı Orman Kanunu, 5320 Sayılı Kanun, 1412 Sayılı CMUK, 5237 Sayılı TCK.
19. Ceza Dairesi         2017/1362 E.  ,  2019/9626 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    Sanığın, bilirkişi raporlarına göre 06.08.1976 tarihinde kesinleşen orman kadastrosu sınırında işgal ve faydalanma şeklinde gerçekleşen eylemi nedeniyle, hüküm kurulurken 6831 sayılı Kanun"un 93/2. maddesinin de uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu,
    Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
    Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
    Ancak,
    Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140E.,2015/85K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
    Kanuna aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, bozma sebebi 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, hükümden TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp, yerine "24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140E., 2015/85K. sayılı iptal kararı da gözetilerek, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK’nin 53.maddesinin uygulanmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye kısmen uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.