Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/491 Esas 2019/7307 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
A-Sanığın aşamalarda suçlamayı kabul etmemesi, katılan ..."in sanığın önce elinde bir şey olmadan kendisini tehdit ettiğini daha sonra katılan ..."u yanına çağırarak elinde tahra ile tehdit ettiğini beyan etmesi, katılan ..."un da bu doğrultuda beyanda bulunması, dinlenen tanık ..."ın sanığın tehdit eylemlerini doğrulamaması karşısında; tanığın beyanına ne suretle itibar edilmediği açıklanıp tartışılmadan yetersiz gerekçe ile hüküm kurulması;
B-Kabule göre de;
1-Yukarıdaki izah edilen katılanların anlatımlarından ve iddianame kapsamından sanığın tehdit eylemlerini ayrı ayrı gerçekleştirdiği gözetilmeden, hakkında tek hüküm kurularak TCK"nın 43. maddesi uyarınca cezasının arttırılması,
2-Sanık hakkında hapis cezasının alt sınırdan tayin edilmesine karşın, denetim süresinin alt sınır aşılarak belirlenmesi,
3-Sanığın, katılan ... Özyeri"ye yönelik tehdit eyleminin ayrı gerçekleştirildiğinin kabulü halinde ise;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, “karşı temyiz olmadığından yeniden hüküm kurulurken 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine” yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 18/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.