Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/3651 Esas 2014/4671 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3651
Karar No: 2014/4671
Karar Tarihi: 16.06.2014

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/3651 Esas 2014/4671 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan mahkumiyet hükmü veren Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilmiştir. Dosyanın incelenmesi sonucunda yargılama işlemlerinin yasaya uygun yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterildiği ve sanığın suçu işlediği tespit edildiği belirtilmiştir. Ancak, TCK'nın 53. maddesi uygulanırken sanığın kendi alt soyu dışındaki kişilerle ilgili olarak velayet hakkı, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunma yetkisi kısıtlanmamıştır. Bu nedenle hüküm bozulmuş, ancak aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca hükmün düzeltilmesi mümkündür. Hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Sanığın hapis cezasının süresi ve tutuklama tarihine göre salıverme talebi reddedilmiştir. Kanun maddeleri şöyledir: TCK'nın 53. maddesi (1) fıkrası (c) bendi, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (1) ve (2) fıkraları ile (3) fıkrasının birinci cümlesi.

10. Ceza Dairesi 2014/3651 E. , 2014/4671 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilen dışında yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53. maddesi uygulanırken, sanığın kendi alt soyu dışındaki kişilerle ilgili, bu maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde öngörülen “velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunma yetkisi”nden yoksun bırakılmasına karar verilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına“ ibaresinin yazılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, hükmolunan hapis cezasının süresi ve tutuklama tarihine göre sanık müdafiinin salıverme talebinin reddine,16.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.