MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK’nun 155/2, 43, 62, 52/2, 51. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan, sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılan şirketin ... AVM"de bulunan şubesinde 04/05/2011 tarihi itibariyle mesul müdür olarak çalışmaya başladığı, şirket merkezi tarafından takip edilen muhasebe kayıtlarında Mersin mağazasında açık göründüğü, bunun üzerine katılan firmanın muhasebe müdürünü mağazaya incelemeye gönderdiği ve yapılan hesap incelemesinde 20.519 TL açık olduğunun tespit edildiği, bu şekilde sanığın kendisine hizmet gereği tevdi edilen parayı kullanarak hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Sanığın aşamalardaki istikrarlı savunmalarında; kendisine bu görevin stok ve para sayımı yapılmadan verildiğini ve genel merkezden istemesine rağmen herhangi bir belgenin gönderilmediğini, suç tarihine kadar 5 personel çalıştırıldığını ve maaş ödemelerinin düzensiz olmasından dolayı ayrılan bu personellerin maaşlarının, mağazanın ruhsatı ile ilgili ödemelerin, reklam, boya masrafları, temizlik, yol, yemek, su gibi rutin giderlerinin kasadan verildiğine ilişkin ifadeleri, yargılama aşamasında dinlenen tanıkların yaptıkları hizmetler karşılığında paralarını sanıktan elden aldıklarına ilişkin beyanları, haklarında beraat hükmü verilen sanıkların ifadelerinde; muhasebe programı kurulduktan sonra bilgisayardaki kasa hesabı ile eldeki gerçek kasa hesabının birbirini tutmadığını ve sanığın bu durumu bir çok kere genel merkezi arayarak bildirdiğine şahit olduklarına ilişkin beyanları, dosya içerisinde sanığın mesul müdür olarak işe başladığında kendisine teslim edilen para ve stok durumuna ilişkin herhangi bir belgenin bulunmaması; mahkemenin 19.01.2012 tarihli ara kararı ile bilirkişiden muhasebe bilgisayar ortamında tutuluyorsa bununla ilgili bir aksaklık bulunup bulunmadığının da araştırmasını istemesine rağmen bilirkişi raporunda bu konuda bir tespite yer verilmediği, hesaplamaya esas alınan özellikle nakit masrafa ilişkin kalemlerin açıkça belirtilmediğinden raporun denetime elverişli olmadığı; tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanığın üzerine atılı suçu işlediğine yönelik mahkumiyete yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin delil elde edilemediği anlaşılmakla; atılı suçtan sanığın beraati yerine mahkumiyetine hükmonulması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin sübuta dair temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.