Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/5679 Esas 2014/1277 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/5679
Karar No: 2014/1277
Karar Tarihi: 06.02.2014

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/5679 Esas 2014/1277 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müşteki ile olan borç ilişkisinden dolayı onu markete götürüp alıkoydu. Daha sonra müştekiyi araçla bir dağ köyüne götüren sanık, burada kendisiyle birlikte açık kimlikleri saptanamayan kişileri de araca aldı. Araç içinde tehdit edilen müşteki, abisi ile telefon görüşmesi yaparak durumu polise bildirdi. Sanık, müştekiyi alıkoyan kişileri yönlendirmekle suçlandı ancak mahkeme, markette bekleyen suç ortaklarının bilgisi dışında müştekiyi araçla götürerek tehdit etmelerinden de sorumlu tutuldu.
TCK'nın 109/1-3b maddesi gereğince sanık cezalandırılmalıydı ancak hükmün 109/2-3b maddesi uyarınca mahkûmiyetine karar verildi. Sanık müdafii tarafından yapılan temyiz itirazları kabul edilerek karar bozuldu.
Kanun maddeleri:
-TCK'nın 29. maddesi (Haksız tahrik hükümleri)
-TCK'nın 109/1-3b maddesi (Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu)
-TCK'nın 109/2-3b maddesi (Suç ortağı olarak cezalandırılma)

14. Ceza Dairesi 2012/5679 E. , 2014/1277 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 8 - 2010/290208

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan sanık D.. T.."un yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair Düzce 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 15.04.2010 gün ve 2008/477 Esas, 2010/163 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suç tarihinden önce müştekinin orman kesim işinde çalıştığı sırada market işleten sanıktan iş bitimi orman işletme şefliğinden alacağı para ile ödenmek kaydıyla değişik tarihlerde alışveriş yaptığı ve iş bitiminde birikmiş borcunu ısrarlara rağmen ödemeyen müştekinin olay günü bankadan parasını alacağını öğrenen sanığın müştekiyle birlikte gittiği bankada, ödenen paranın orada hazır bekleyen diğer alacaklılara öncelikle dağıtılması nedeniyle alacağının ödenmemesi üzerine, kendisini oyalayarak zarara uğratan müştekiyi araçla sahibi olduğu markete götürüp burada bekleyen ve açık kimlikleriyle adresleri saptanamayan iki suç ortağına müştekiyi borcu ödenene kadar markette tutmalarına söyleyerek ayrılmasının ardından, müştekiyi rızası dışında alıkoyan iki kişinin sanık tarafından kendilerine verilen talimatın dışına çıkıp müştekiyi marketten araçla bir dağ köyüne götürdükleri ve burada kendilerine katılıp açık kimlikleri saptanamayan iki kişiyi de araca aldıktan sonra araç içinde tehdit ettikleri, müştekiyi para getirmesini söylemesi için abisi tanık Yılmaz"la telefonla görüştürmelerinden sonra tanık Yılmaz"ın durumu polise bildirip, sanıkla konuşması üzerine sanığın telefonla verdiği talimat uyarınca müştekinin kendisini alıkoyanlarca serbest bırakıldığı tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından, sanığın mevcut borç ilişkisinden doğup uzun süre ödenmeyen alacağının tahsili için müştekiyi markete götürerek rızası dışında burada alıkoyması eyleminden dolayı hakkında TCK.nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı da değerlendirildikten sonra TCK.nın 109/1-3b. maddesi gereğince cezalandırılması gerekirken, markette bekleyen suç ortaklarının kendi bilgisi dışında müştekiyi marketten araçla götürerek tehdit etmesinden sorumlu tutularak yazılı şekilde TCK.nın 109/2-3b. maddesi ile mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.