Yaralama - tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2014/55464 Esas 2019/7246 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, sanığın, tehdit suçunu uzlaşma kapsamında olmayan TCK"nın 86/3. maddesinde düzenlenen yaralama suçuyla birlikte işlediği belirlenerek yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-İddianame içeriğine göre, sanığın müştekiye hitaben restaurantta söylediği iddia edilen tehdit sözleri yönünden delillerin değerlendirilmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, dava konusu olmayan mesajlardan dolayı tehdit suçundan yazılı biçimde hüküm kurulması,
2-Her iki suç yönünden,
Sanığın sabıkasında görülen ilamın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olması, CMK’nın 231/8. maddesine 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Yasanın 72. maddesiyle “denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” cümlesi eklenmiş ise de, daha önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşme tarihi itibariyle engel oluşturmaması karşısında, yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak, takdiri indirim uygulanan ve bir daha suç işlemeyeceğine dair olumlu kanaat edinilerek cezaları ertelenen sanık hakkında ""sanığın kişilik özellikleri ve dosyaya yansıyan davranışları"" şeklindeki erteleme gerekçesiyle çelişen nedenle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 17/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.