23. Hukuk Dairesi 2014/2859 E. , 2014/7936 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : Manavgat 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 08/10/2013
NUMARASI : 2010/869-2013/523
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin 23.02.1992 tarihli davalı olağan genel kurul kararı ile üyeliğe kabul edildiği halde, yönetim kurulu tarafından üyelik kaydının yapılmadığını ileri sürerek, üyeliğinin tespitine ve uğranılan zararın tazminini talep etmiş, yargılama sırasında üyelik tesibitine ilişkin dava tefrik edilmiş, tazminat yönünden ise ıslah ile 14.754,63 TL"nin tahsili istenmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının üyelik kaydının kooperatifçe yapılmadığı, bu nedenle zarara uğradığı zararının bulunduğunu ve davalı kooperatifinin bu zarardan sorumlu olduğu, gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 10.000,00 TL"nin dava, 4.754,63 TL"nin ise ıslah tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde değildir.
2)Dava, yoksun kalınan gelir kaybının tahsili istemine yöneliktir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, dava konu aracın tazminat istenen süre içinde davacı yanca hiç çalıştırılmadığı varsayımına göre hesaplama yapılmıştır. Oysa, dava konusu edilen dönemde davacı, aracını çalıştırmış olsaydı elde edeceği net kazancı talep hakkını haiz olup, davacının aracını tazminat istenen dönem içinde başka bir işte çalıştırarak gelir elde etmesinin mümkün olup olmadığı üzerinde durulmalıdır. Bunun için de, davacı ile aynı hatta çalışan bir ortağın ortalama kazancının belirlenmesi, belirlenen miktardan masraf ve amortisman giderlerinin düşülmesi gerekir.
O halde, Mahkemece, gerekli belgeler toplandıktan sonra, taşıma konusunda faaliyet gösteren bir uzman ile kooperatifler konusunda uzman bir bilirkişinin de katıldığı yeni bir bilirkişi kurulu oluşturulup, davalı kooperatif kayıtları üzerinde inceleme yaptırılarak, davacının aracının çalıştırılmaması nedeniyle uğradığı kazanç kaybının yukarıda belirtilen ilkeler çerçevesinde denetime elverişli yeni rapor alınarak tespit edilmesi, bilirkişi raporu ile kazanç kaybının gerçek miktarının somut verilerle tam olarak saptanamaması halinde TBK 50 (BK 42) vd. madde hükümleri uyarınca mahkemece somut olayın özellikleri gözönünde bulundurularak, takdiren hakkaniyete uygun bir miktar kazanç kaybına hükmedilmesi gerekirken, eksik incelemeye dayalı yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davalı yararına BOZULMASINA, davalıdan peşin alınan harcın istek halinde iadesine, davacının fazla yatırdığı peşin harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
