Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/26527 Esas 2014/30700 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/26527
Karar No: 2014/30700
Karar Tarihi: 22.12.2014

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2014/26527 Esas 2014/30700 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargıtay 2. Ceza Dairesi'nin 2014/26527 E. ve 2014/30700 K. sayılı kararına göre, yüzüne karşı kurulan hükmün temyizi kabil olduğu halde yasa yolu bildiriminin yanıltıcı şekilde yapılmadığı belirtilerek sanığın yanıltıldığı ve hükmün kesin nitelikte verildiği tespit edilmiştir. Bu nedenle, sanığın öğrenmekle hükmü süresinde temyiz ettiği belirlenerek, mahkumiyet kararı verilmesi hatalıdır. Ayrıca, sanığın katılan kurumun zararını tazmin etmiş olması nedeniyle, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 34/2 ve 232/6. maddelerinde hak sahibi olanlar bakımından yasa yolu bildiriminin zorunlu nitelikte olduğu ve kesin hükümleri kapsaması gerektiği, 6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına hükmedildiği belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2014/26527 E. , 2014/30700 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nın 34/2 ve 232/6. maddelerinde hak sahibi olanlar bakımından gerek yüze karşı gerekse yoklukta verilen hüküm ve kararlarda yasa yolu bildiriminin; başvurulacak yasa yolu, başvuru yapılacak mercii, başvurunun şekli, süresi ve bu sürenin ne şekilde başlayacağını kapsayacak ve hiçbir duraksamaya, yanıltıcı ifadeye yer vermeyecek biçimde yapılması zorunlu olduğunun düzenlendiği nazara alınmadan sanığın yüzüne karşı kurulan hükmün temyizi kabil olduğu halde kesin nitelikte verildiği belirtilmek suretiyle sanığın yanıltıldığı, dolayısıyla yasa yolu bildiriminin yönetimince yapılmadığı anlaşılmakla sanığın öğrenmekle hükmü süresinde temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede,
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2. maddesi uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 22.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.