Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2019/2463 Esas 2019/4331 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/2463
Karar No: 2019/4331
Karar Tarihi: 12.09.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2019/2463 Esas 2019/4331 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, özel bir sağlık hizmetleri şirketinden ayıplı bir mal aldıkları gerekçesiyle 1.000 TL tazminat talep etmişlerdir. Mahkeme, aynen tazmin talebini kabul ederek tazminat talebini reddetmiştir. Davacı tarafından istinaf edilen mahkeme kararı, bölge adliye mahkemesince reddedilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen 1.000 TL'nin talep edilmesi nedeniyle, bölge adliye mahkemesinin kararı kesindir ve temyiz istemi reddedilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddesi 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1.a maddesidir ve 2019 yılı için kesinlik sınırı 58.800 TL'dir. 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay, kesin olan kararın temyiz istemlerini reddedebilir.

19. Hukuk Dairesi 2019/2463 E. , 2019/4331 K.

"İçtihat Metni"

Davacılar 1-... vek. Av. ... 2-Özel ... Sağlık Hizm.A.Ş. ile davalı ... Cerrahi Aletler Paz.Ltd.Şti. aralarındaki tazminat davası hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesi"nden verilen 2014/677 esas ve 2017/181 karar sayılı ve 14/03/2017 tarihli hükmün davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine ... Hukuk Dairesi"nce istinaf talebinin esastan reddine yönelik kararının davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşüldü.

- KARAR -

6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2019 yılı için 58.800 TL"dir.
Davacı satın aldığı malın ayıplı olduğu iddiası ile aynen tazmin ve sözleşmeye aykırılıktan dolayı 1.000 TL tazminat talebinde bulunmuş, mahkemece aynen tazmin talebinin kabulü ile tazminat talebinin reddine karar verilmiş, tazminat talebinin reddine ilişkin kararın davacı tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince istinaf talebinin reddine karar verilmiştir.Davacı tarafından temyize konu edilen miktarın 1.000,00 TL olması nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesinin 18/04/2019 tarihli kararı kesin niteliktedir. Kesin olan kararın temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, 12/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.