MAHKEMESİ : İstanbul 50. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 30/05/2013
NUMARASI : 2012/93-2013/150

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, taraflar arasında Automotic müşteri sözleşmesi imzalandığını, bu sözleşme uyarınca davalı şirketin alımlarda %6 iskonto yapması gerekirken %2 iskonto uygulaması ile müvekkili şirketin 22.267,81 TL fazla bedel ödediğini, davalı şirketin sözleşmeye aykırı olarak elde ettiği bu kazancın müvekkili şirkete iadesi gerektiğini iddia ederek 22.267,81 TL"nin faiziyle birlikte istirdatını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, müvekkili şirketin faaliyet alanı itibariyle regüle bir piyasada faaliyet gösterdiğini, fiyatlandırma konularında kamu kurumları tarafından alınan kararlara tabi olduğunu, taraflar arasındaki sözleşmenin 8. maddesinin müvekkili şirket tarafından davacıya yapılan yazılı bildirim ile değiştirildiğini, davacının 2009 yılında yapılan yazılı bildirimden neredeyse 3 yıl sonra dava açmakta kötüniyetli olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre; taban fiyat uygulaması ile ilgili EPDK kararlarının uygulanmasının zorunlu olduğu, EPDK kararı ile tespit edilen taban fiyatlar dikkate alındığında %1 nispetinde iskonto oranını davalı tarafın fazla indirdiği, buna bağlı olarak davacı yanın 7.422,60 TL kaybı olduğu, ancak davacının yaklaşık 3 yıldır yaptığı ödemelerde herhangi bir ihtirazi kayıt koymadığı, basiretli tacir gibi davranmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki sözleşmenin 8. maddesinde iskonto hükmü bulunduğundan davacının ödemelerinde ihtirazi kayıt koyma zorunluluğu yoktur. Ne var ki, EPDK"nın tavan fiyat ile ilgili kararında bir takım sınırlamalar getirildiği dosya içeriğinden anlaşılmaktadır. Bu durumda EPDK kararlarının bağlayıcı olduğu da gözetilerek davacının fazla ödemesi varsa bilirkişi incelemesi vasıtası ile tespit ettirilip, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirmeler ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 06.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.