MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ



Taraflar arasında görülen davada ... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 03/06/2014 gün ve 2009/38 - 2014/109 sayılı kararı bozan Daire"nin 15/04/2015 gün ve 2014/18774 - 2015/5324 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili kurumun, davalı ile Borçlar Kanunu, Türk Ticaret Kanunu ve 5846 sayılı ... hükümleri çerçevesinde 02.08.2004 tarihinde yaptığı üç adet lisans sözleşmesi ile 21 adet yerli filmin yurt içi ve yurt dışı gösterim hakkını 148.680,00 TL ödemek suretiyle satın aldığını, söz konusu filmlerin yapımcısı ve eser sahibi olduğu iddiasıyla ... Film sahibi ... tarafından ... aleyhine, ... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nde açılan tazminat yargılaması sonucu eser sahipliği ihtilaflı olduğu anlaşılan davalı ...’dan alınan söz konusu filmlerin müvekkili kurum tarafından gösterime sunulamaması sebebiyle kurumun zararının doğduğunu, taraflar arasında akdedilen sözleşmeye ... hükümlerine riayet edilmediğini belirterek, davalı şirketten söz konusu filmler karşılığı (KDV dâhil) ödenen 148.680,00 TL anapara alacağının, 02.08.2004 tarihinden 31.01.2009 tarihine kadar (tarafların tacir olmaları nedeniyle) uygulanan 186.981,00 TL banka reeskont faizi ile birlikte 335.661,00 TL toplam alacağın tahsil tarihine kadar banka reeskont faizi ile birlikte tahsiline, ... çerçevesinde mali haklara sahip olmayıp, ihtilaflı olmasına rağmen müvekkili kuruma satılan filmlerin yurt içi ve yurt dışı gösterime sunulamaması nedeniyle taraflar arasındaki lisans sözleşmesinin 15. madde hükmü gereğince ortaya çıkan zarar ve ziyanın tahsiline ve lisans sözleşmelerinin 9 ve 18/6 madde hükümleri delaletiyle ... 68. madde kapsamında 3 kat fazla bedelin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davanın kısmen kabulüne, belirlenen 40.600,00 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemlerin reddine dair verilen kararın taraf vekillerince temyizi üzerine karar dairemizce taraflar yararına bozulmuştur.
Davalı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 3,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 265,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak ..."ye gelir kaydedilmesine, 16/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.