Tebliğname No : KD - 2014/367981
MAHKEMESİ :İzmir 19. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİH VE NO :16.11.2011 -96-741
SUÇ :Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme

Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından sanıklar T.. D.. ve Z.. İ.."in mahkumiyetlerine ilişkin İzmir 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.11.2011 tarih 96-741 sayılı kararının, sanık Z.. İ.. vasisi ve sanık T.. D.. tarafından temyizi üzerine, dairemizce yapılan temyiz incelemesi sonunda; 18.09.2014 gün, 22255-21333 sayılı ilam ile “Sanık Z.. İ.."in atipik psikoz ve sanrısal bozuklukluğa ilişkin raporları sunması üzerine, ceza ehliyeti konusunda Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı Başkanlığı"ndan alınan 18.03.2011 tarihli raporda, “...psikotik bulgularının alevlendiği dönemlerde TCK"nın 32. maddesi kapsamında değerlendirilmesi uygun olmakla birlikte, suç tarihinde ceza ehliyetini etkileyecek hastalığının olup olmadığına bugün itibariyle karar vermenin mümkün olmadığının...” bildirilmesi karşısında, ceza ehliyeti konusunda oluşan tereddütün giderilmedeği anlaşılmakla, öncelikle 5271 sayılı CMK"nın 150/2 maddesi uyarınca kendisine bir müdafii atanması gerekirken, yokluğunda verilen hükmün 25.11.2011 tarihinde bizzat sanığa tebliği geçersiz olup, sanığın vasisi olan N.İ."in kararın kendisine 11.01.2012 tarihinde tebliği üzerine 16.01.2012 tarihinde verdiği temyiz dilekçesinin geçerli ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1-Sanık T.. D.. hakkında yakınan S. A."ya karşı işlediği hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi ile birlikte işlenmesi nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık T. D."nin temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık T.. D.."nin yakınan A. G."e karşı işlediği hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçları ile sanık Z.. İ.."in yakınanlar S. A. ve A. G."e karşı işlediği hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a)Sanıkların yakınan S. A."ya karşı yüklenen hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını işlemedikleri yönündeki savunmalarının aksine, hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı kanıtlar gösterilip, karar yerinde tartışılmadan yerinde ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı biçimde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
b)Sanık Z.. İ.."in atipik psikoz ve sanrısal bozuklukluğa ilişkin raporları sunması ve ceza ehliyeti konusunda oluşan tereddütün giderilememiş olması karşısında 5271 sayılı CMK"nın 150/2. maddesi uyarınca kendisine müdafii atanması gerektiğinin gözetilmemesi,
c)Sanık Z.. İ.."in ceza ehliyeti konusunda Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı Başkanlığı"ndan alınan 18.03.2011 tarihli raporda, “...psikotik bulgularının alevlendiği dönemlerde TCK"nın 32. maddesi kapsamında değerlendirilmesi uygun olmakla birlikte, suç tarihinde ceza ehliyetini etkileyecek hastalığının olup olmadığına bugün itibariyle karar vermenin mümkün olmadığının...” bildirilmesi karşısında, ceza ehliyeti konusunda oluşan tereddütün giderilmedeği anlaşılmakla, sanığın 5237 sayılı TCK"nın 32/1.maddesi uyarınca suç tarihi itibariyle işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili olarak davranışları yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalıp azalmadığı konusunda Adli Tıp Kurumundan rapor alınmadan eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
d) Konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi ile birlikte işlenmesi nedeniyle sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi” gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmesinden sonra; sanık T.. D.. hakkında yakınan Sinan Avcı"ya karşı işlediği hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere ilişkin olarak onama ve bozma yönünden çelişki bulunduğuna dair Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 02.12.2014 gün, 2014/367981 sayılı itirazı üzerine dosya dairemize gönderilmekle, Ceza Muhakemesi Kanununun 308. maddesinin, 6352 sayılı Yasa"nın 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE,
Dairemizin 18.09.2014 gün, 2014/22255 esas, 2014/21333 karar sayılı ilamın 2 nolu bozma kararına ilişkin bölümün KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;
Sanık T.. D.."nin yakınan A. G."e karşı işlediği hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçları ile sanık Z.. İ.."in yakınanlar S.A.ve A. G."e karşı işlediği hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a)Sanıkların yakınan A.G."e karşı yüklenen hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını işlemedikleri yönündeki savunmalarının aksine, hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı kanıtlar gösterilip, karar yerinde tartışılmadan yerinde ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı biçimde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
b)Sanık Z.. İ.."in atipik psikoz ve sanrısal bozuklukluğa ilişkin raporları sunması ve ceza ehliyeti konusunda oluşan tereddütün giderilememiş olması karşısında 5271 sayılı CMK"nın 150/2. maddesi uyarınca kendisine müdafii atanması gerektiğinin gözetilmemesi,
c)Sanık Z.. İ.."in ceza ehliyeti konusunda Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Ana Bilim Dalı Başkanlığı"ndan alınan 18.03.2011 tarihli raporda, “...psikotik bulgularının alevlendiği dönemlerde TCK"nın 32. maddesi kapsamında değerlendirilmesi uygun olmakla birlikte, suç tarihinde ceza ehliyetini etkileyecek hastalığının olup olmadığına bugün itibariyle karar vermenin mümkün olmadığının...” bildirilmesi karşısında, ceza ehliyeti konusunda oluşan tereddütün giderilmediği anlaşılmakla, sanığın 5237 sayılı TCK"nın 32/1.maddesi uyarınca suç tarihi itibariyle işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili olarak davranışları yönlendirme yeteneğinin önemli derecede azalıp azalmadığı konusunda Adli Tıp Kurumundan rapor alınmadan eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
d)Sanık T.. D.. hakkında yakınan A. G."e karşı, sanık Z.. İ.. hakkında yakınanlar S. A. ve A. G."e karşı konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi ile birlikte işlenmesi nedeniyle sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Z.. İ.. vasisi ile sanık T.. D.."nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1 maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca yeni hüküm kurulurken bozma öncesi hükmolunan yaptırımın (cezanın) ve sonuçlarının ağırlaştırılamayacağı kuralının gözetilmesine, 18/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.