.......
Davacı Kurum, iş kazası sonucu sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirler ile yapılan ödemelerin 506 sayılı Yasanın 26. maddesi uyarınca tazminine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, Anayasa Mahkemesi iptal kararı çerçevesinde tesis edilen bozma ilamını dikkate alarak davalı sürücü ... hakkındaki davanın yazılı şekilde kabulüne, diğer davalılar hakkındaki davanın ise reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı Kurum ile davalılardan ... avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı Kurum avukatının tüm, davalı sürücü avukatının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava, iş kazasından doğan rücu tazminatı istemine ilişkin olup, mahkemece verilen önceki hüküm, Dairemizin 02.12.2008 gün 2007/18128 Esas 2008/15763 Karar sayılı ilamıyla “506 sayılı Kanunun 26/1.inci maddesindeki ‘...sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarlarla sınırlı olmak üzere...’ bölümünün, Anayasa Mahkemesince 23.11.2006 tarih ve 2003/10 Esas 2006/106 Karar sayılı kararı ile iptal edilmiş olması karşısında, Kurumun bu maddeden doğan rücu hakkının, ‘halefiyete’ değil, ‘kanundan doğan basit rücu hakkına’ dayandığının kabul edilmesi ve bu kabul çerçevesinde, Kurumun rücu alacağının, ilk peşin değerin kusura tekabül eden miktarıyla sınırlı bulunmasına, öte yandan, kesinleşen önceki rücu davalarında hükmolunan miktarın mahsubu yapılırken, sigortalıya bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinin esas alınması gerektiğine; şayet, ilk peşin sermaye değerli gelirle birlikte artışlara da hükmedilmişse, artışların hükmolunacak rücu tazminatından mahsup edilmesine olanak bulunmamasına, bu çevrede meseleye fiili
........
ödemeler açısından bakıldığında ise, fiili ödemenin mevcudiyeti halinde, Kurumun talep edebileceği miktarın hesabının da aynı şekilde gerçekleştirilmesi gerekmekte olup; şayet, ilk peşin sermaye değerli gelirin kusur karşılığı, fiili ödeme miktarından düşük ise o takdirde ilk peşin sermaye değerine itibar edilmesi; aksine fiili ödeme miktarı ilk peşin değerden düşük ise, o takdirde de, fiili ödeme miktarının esas alınması gerektiğine” işaret edilerek bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma ilamı kapsamında yapılan yargılama süreci sonunda, davalı sürücünün %100 oranındaki kusuru esas alınarak ilk peşin değerli gelirin kusur karşılığının karar gerekçesinde gösterildiği biçimde belirlenmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, Kurumun %75 istemine göre 2694,71 TL ilk peşin değerli gelirin tahsiline karar verilmesi gerekirken, artışları da içeren gelirin %75 istem karşılığı 3232,19 TL’nin tahsiline hükmedilmesi, yine, geçici işgöremezlik ödeneğinin %75 istem karşılığının 352,06 TL olmasına ve dilekçede de aynı miktarın istenmesine rağmen, gerek, kısa karar, gerekse, gerekçeli kararda, 4 TL fazlasıyla 356,06 TL geçici işgöremezlik ödeneğine hükmedilmesi, usul ve yasaya aykırı görülmüştür.
Ne var ki; bu hususların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ:Hüküm fıkrasının (1) no’lu bendinin ikinci satırında yer alan “3.232,19” rakamlarının silinerek, yerine, “2694,71” rakamlarının yazılmasına, yine, aynı satırda yer alan “356,06” rakamlarının silinerek, yerine, “352,06” rakamlarının yazılmasına, (4) no’lu bendin silinerek, yerine, “Kabule konu miktar üzerinden hesaplanan 164,53 TL karar ve ilâm harcının bozma öncesi davalı sürücüden tahsil edilen 193,70 TL harca mahsubu ile bakiye 29,17 TL harcın istek halinde davalı ...’a iadesine” hükmünün yazılmasına ve kararın bu biçimiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalılardan ..."tan alınmasına, 19.01.2010 gününde oy birliğiyle karar verildi.


......