..........

Davacı Kurum, iş kazası sonucu sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirler ile yapılan ödemelerin %50 kusur farkı ile artışların %80 kusur karşılığının 506 sayılı Yasanın 26. maddesi uyarınca tazminine karar verilmesini istemiştir.

Mahkemece,...... resen gözetilerek yazılı biçimde davanın kabulüne karar verilmiştir.

Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı Kurum avukatının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.

2-Dava, iş kazasından doğan rücu tazminatı istemine ilişkin olup, 506 Sayılı Kanunun 26/1.inci maddesindeki “...sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarlarla sınırlı olmak üzere...” bölümünün,........sayılı kararı ile iptal edilmiş olması karşısında, Kurumun bu maddeden doğan rücu hakkının, “halefiyete” değil, “kanundan doğan basit rücu hakkına” dayandığının kabul edilmesi ve bu kabul çerçevesinde, Kurumun rücu alacağının, ilk peşin değerin kusura tekabül eden miktarıyla sınırlı bulunmasına, öte yandan, kesinleşen önceki rücu davalarında hükmolunan miktarın mahsubu yapılırken, sigortalıya bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinin esas alınması gerektiğine; şayet, ilk peşin sermaye değerli gelirle birlikte artışlara da hükmedilmişse, artışların hükmolunacak rücu tazminatından mahsup edilmesine olanak bulunmamasına, bu çevrede meseleye fiili ödemeler
./..
-2-

açısından bakıldığında ise, fiili ödemenin mevcudiyeti halinde, Kurumun talep edebileceği miktarın hesabının da aynı şekilde gerçekleştirilmesi gerekmekte olup; şayet, ilk peşin sermaye değerli gelirin kusur karşılığı, fiili ödeme miktarından düşük ise o takdirde ilk peşin sermaye değerine itibar edilmesi; aksine, fiili ödeme miktarı, ilk peşin değerden düşük ise, o takdirde de fiili ödeme miktarının esas alınması gerektiğine göre, mahkemece, Anayasa Mahkemesinin iptal kararının derdest davalara uygulanması gerektiği gerekçe gösterilerek yargılama yapılıp, artışa yönelik istemin reddi ile geçici işgöremezlik ödeneğinin %50 kusur farkının hüküm altına alınmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır.

Ancak, ilk rücu davasında davalı işverenin %80 kusurunun kesinleşip, ilk peşin değerli gelirin %30 istem karşılığı 10365,70 TL’nin hüküm altına alındığı gözetilerek, eldeki davada ilk peşin değerli gelirin %50 kusur farkı olan 17276,17 TL’ye hükmedilmesi gerekirken, hatalı mahsup ve belirleme ile 15.777,84 TL’ye hükmedilerek noksan rücu alacağına karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı görülmüştür.

Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.

SONUÇ:Hüküm fıkrasının, ilk bendinin ilk satırında yer alan “15.777,84” rakamlarının silinerek, yerine, “17276,17” rakamlarının yazılmasına, ikinci bendin ilk satırında yer alan “1.910,00” rakamlarının silinerek yerine, “2111,85” rakamlarının yazılmasına, dördüncü bentte yer alan “869,42” rakamlarının silinerek yerine “950,33” rakamlarının yazılmasına ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.01.2010 gününde oy birliğiyle karar verildi.


......