Çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve nitelikli cinsel saldırı suçlarından sanık ...’ün yapılan yargılaması sonunda; nitelikli cinsel saldırı suçunun teşebbüs aşamasında kaldığının kabulü ile bu suçtan ve diğer atılı suçtan mahkûmiyetine dair Muğla 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 15.04.2013 gün ve 2012/112 Esas, 2013/108 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık ve müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur ...’ın psikolojisinin bozulduğunun iddia edilmesi ve mağdurun yaşadığı olay nedeni ile intihara teşebbüs ettiğini beyan etmesi karşısında, mağdurun beden veya ruh sağlığının bozulup bozulmadığının tespiti bakımından adli tıp kurumu ilgili ihtisas kurulundan veya Adli Tıp Kurumu kanununa uygun olarak Yükseköğretim Kurumları veya birimlerinde oluşturulmuş bir heyetten rapor alınmasından sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken tek adli tıp uzmanınca hazırlanan rapora dayanılarak yazılı şekilde karar verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelemesinde;
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçuna teşebbüsten kurulan hükmün incelemesinde;
Mağdur Şahberin kolluk ve savcılık aşamalarındaki beyanları ile duruşma aşamasındaki beyanı arasında bulunan çelişki; mağdurun suç tarihinden uzunca bir süre sonra kardeşi olan diğer mağdur ile birlikte şikâyetçi olması ve sanığın her aşamada mağdur ...’e yönelik suçlamayı kabul etmemesi karşısında sanığın üzerine atılı suçu işlediğine ilişkin sübuta yeterli her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,

Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.