Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/1223 Esas 2018/26408 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi


Davacı vekili, kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Mahkemece, 08/12/2015 tarihli nihai kararla, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın, davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine, Mahkemece, 17/12/2015 tarihli ek kararla, kararın kesin olması sebebiyle davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Temyiz isteminin reddine ilişkin 17/12/2015 tarihli ek karar da, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Somut uyuşmazlıkta; davacı vekili, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak işçilik alacaklarının tahsili talebi ile kısmi dava açmıştır. Alacağın bir kısmının dava edilmesi halinde, kesinlik sınırı dava edilen miktara göre değil, alacağın tamamına göre belirlenir.Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık beyanlarına göre hesaplanan fazla mesai miktarı dikkate alındığında, dava değerinin kesinlik sınırı altında kaldığından bahsedilemeyeceğinden, temyiz isteminin kesinlik sebebi ile reddedilmesi isabetsizdir. Anılan sebeple, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine dair tesis edilen 17/12/2015 tarihli ek karar usul ve kanuna aykırı olduğundan, davacı vekilinin ek karara yönelik temyiz isteminin kabulü ile 17/12/2015 tarihli ek kararın BOZULARAK ORTADAN KALDIRILARAK dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 06/12/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.