Hırsızlığa teşebbüs - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/10609 Esas 2016/2806 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-6352 sayılı Yasa"nın 100. maddesi ile CMK"nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen cümle gereğince, yargılama gideri olarak tahsiline karar verilen toplam 38,15 TL"nin sanıklardan eşit tahsili halinde her sanığa düşecek tutarın 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında verilen para cezası taksitlendirilmesine rağmen ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrileceğinin ihtar edilmemesi suretiyle TCK"nın 52/4. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine ""yargılama gideri olarak hesaplanan 38,15 TL"nin sanıklardan eşit tahsil edilmesi halinde CMK"nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun"un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda hazineye yükletilmesine ""cümlesi yazılması ve "ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği ihtaratının yapılmasına"" cümlesinin hükmün 5. fıkrasının sonuna eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.