MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; 10/02/2008 tarihinde davalının işleteni ve sürücüsü olduğu aracın davacı yayaya çarptığını, davalının kazanın oluşumunda asli kusurlu olduğunu ve kaza neticesinde davacının yaralandığını belirterek iş ve güç kaybı nedeniyle 3.000,00 TL maddi tazminatın ve kusur düşümü yapılmış vaziyette 12.000,00 TL manevi tazminatın kazanın meydana geldiği 10/02/2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; davalının defalarca davacının yanına gittiğini ancak davacının çok yüksek taleplerde bulunarak anlaşmaya yanaşmadıklarını, gerçekte olayın oluşumunda asli kusurlunun davacı olduğunu ve tazminat talebinin fahiş olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının maddi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 770,48 TL geçiçi iş göremezlik tazminatının olay tarihi olan 10/02/2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine; manevi tazminat talebinin kısmen kabulü ile 6.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 10/02/2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2.maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890 TL’ye çıkarılmıştır.
Davacı için hükmedilen maddi tazminat davalı bakımından anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
2-Davacının talep ettiği maddi tazminat miktarının kısmen reddedilmiş olmasına göre, karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"nin 10. maddesinin 2. bendi de dikkate alınarak kendisini vekille temsil ettiren davalı yararına nisbi vekalet ücreti takdir edilmesi gerekirken davalı için eksik vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden temyiz dilekçesindeki taleple de bağlı kalınarak 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin davacı lehine hükmedilen maddi tazminat yönünden mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 1.bendindeki “92,45 TL vekalet ücretinin” ibarelerinin çıkarılarak yerine “267,54 TL vekalet ücretinin “ibaresinin yazılmak suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 27/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.