MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal , mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Mahkemece bozmadan sonra yapılan yargılama sırasında bozma kararına uyulması ya da uyulmaması yolunda bir karar verilmemiş olup gerekçeli kararda ise bozma üzerine yargılama yapıldığı belirtilmiş ise de, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 16.06.2009 tarih, 2009/31 Esas ve 2009/165 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, ilk kararda yer almayan ve daire denetiminden geçmemiş bulunan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurmak suretiyle ve sanığın bozma ilamına karşı bozma ilamı doğrultusunda savunmasının alınarak verilen hüküm özde direnme kararı olmayıp, bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni bir hüküm olduğu tespit edilmiştir.
Sanık hakkında mahkemece bozma öncesi 26/01/2015 tarihli ilk kararda hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri sanık tarafından temyiz edildiği ve her üç suç için de tebliğname düzenlendiği, ancak dairece yapılan incelemede hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının incelenip bozulduğu, mala zarar verme suçuna ilişkin temyiz incelemesinin yapılmayıp bu suça ilişkin bozma kararının olmamasına rağmen, mahkemece bozma sonrasında sanık hakkında mala zarar verme suçundan yeniden mahkumiyet hükmü kurduğunun anlaşılması karşısında; temyize konu mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün hukuken yok hükmünde olduğu kabul edilmiştir.
Sanık hakkında 02/07/2019 gün, 2019/322 E. 2019/686 K sayılı kararındaki hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından ve 26/01/2015 tarihli 2014/308 E, 2015/15 K. sayılı kararındaki mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz itirazının incelenmesinde:
Sanık ...’ın aşamalarda değişmeyen inkar içerikli istikrarlı ve ısrarlı savunmasında suçlamaları kabul etmediğini atılı suçla bir ilgisinin bulunmadığını beyan etmesine rağmen 5237 sayılı TCK’nın 165. maddesinden ceza alan sanık İsmail Çelik’in atfı cürüm niteliğinde kalan anlatımı dışında hükümlülüğe yeterli, hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı mahkumiyete yeter derecede delil bulunmadığı gözetilerek sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerekirken, yazılı gerekçelerle mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 29.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.