Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2019/1452 Esas 2020/5070 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1452
Karar No: 2020/5070
Karar Tarihi: 15.12.2020

Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2019/1452 Esas 2020/5070 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemenin verdiği hüküm temyiz edilmekle dosya incelenmiş ve suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilerek, temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, Anayasa ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi ışığında, zorunlu savunmanın ücretlerinin sanıklardan alınamayacağına ve Adalet Bakanlığı bütçesinden karşılanması gerektiğine dikkat çekilmiştir. Bu nedenle, hükmün zorunlu savunman ücretine ilişkin bölümü çıkarılarak düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri olarak da 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmelik'in 8. maddesi özet içerisinde geçen kanun maddeleridir.

6. Ceza Dairesi 2019/1452 E. , 2020/5070 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde yapılan değişikliğin, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve Yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
T.C. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nin 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıklar için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanın ücretlerinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının yargılama giderleri ile ilgili kısmından 130.00 TL zorunlu savunman ücretine ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.