Reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan sanık ..."ın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan beraatine dair Giresun 1. Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 25.05.2010 gün ve 2009/413 Esas, 2010/293 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi mağdure Zeynep vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;
Mağdure Zeynep"in aşamalarda şikâyetçi olması, mağdure vekilinin sanığın cezalandırılmasına karar verilmesi talebi katılma mahiyetinde olduğu ve hükmü temyiz ederek katılma istek ve iradesini açıkça gösterdiği, CMK.nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek şekilde suçtan zarar görmüş olanlar için kanun yolunun açık olduğu, Dairemizcede benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.10.2010 gün 2010/9-149 Esas, 2010/205 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere mağdurenin katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gördüğü konusunda araştırma yapmayı gerektirecek bir tereddüt bulunmadığı görülmekle, CMK.nın 237/2. maddesi uyarınca suçtan zarar gören mağdure Zeynep"in davaya katılmasına vekili Av. ..."ın katılan vekili olarak kabulüne karar verilmekle, katılan vekilinin temyiz incelemesi sonunda gereği düşünüldü:
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 06.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.