Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/11865 Esas 2016/2755 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11865
Karar No: 2016/2755
Karar Tarihi: 03.03.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/11865 Esas 2016/2755 Karar Sayılı İlamı

Özet:

17. Ceza Dairesi tarafından incelenen mahkeme kararında, sanığın park halindeki bir motosikleti çalması suçunun kabul edildiği ve mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Ancak sanık hakkında TCK'nın 141/1. maddesinden uygulama yapılması, suçun 142/1. maddesi kapsamında olmasına rağmen, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Kararda ayrıca, T.C. Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluğunun kapsamının değerlendirilmesinde yeni bir zorunluluk doğduğu ifade edilmiştir. TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki hak yoksunluğunun koşullu salıverme tarihine kadar sadece kendi alt soyu yönünden süreceğinin gözetilmemesi, aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırıdır ve bu nedenle karar bozulmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1 ve 142/1. maddeleri
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 322. maddesi
- TCK'nın 53. maddesi

17. Ceza Dairesi 2015/11865 E. , 2016/2755 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Park halindeki motosikletin çalınması eylemi 5237 sayılı TCK’nın 142/1. maddesindeki suçu oluşturduğu halde, sanık hakkında hüküm kurulurken aynı Yasa"nın 141/1. maddesinden uygulama yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunun yalnız kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nin temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; "TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların" hükümden çıkartılması ile yerine "TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına" ibaresi eklenmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.