Sahte fatura kullanma - defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/6367 Esas 2020/1991 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6367
Karar No: 2020/1991
Karar Tarihi: 03.03.2020

Sahte fatura kullanma - defter ve belge gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/6367 Esas 2020/1991 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sahte fatura kullanma ve defter-belge gizleme suçlarından mahkum olmuştur. Ancak, verilen hükümlerdeki usulsüzlükler nedeniyle sanığın temyiz talepleri kabul edilmiştir. Hükümlerin açıklanmasının geri bırakılması kararlarının temyizi mümkün olmamakla birlikte, itiraza tabi olduğu belirtilmiştir. Sanık hakkında 2007 ve 2008 yıllarında sahte fatura kullanma suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri de incelenmiştir. Ancak, iddianameye konu edilen suçlar arasındaki farklılıklar nedeniyle mütalaa uygun iddianame düzenlenmesi gerektiği veya uygun mütala verilmesi için vergi dairesinden soru sorulması gerektiği ifade edilmiştir. Kararda atıfta bulunulan kanun maddeleri ise şöyledir: Tebligat Kanunu'nun 21. ve 35., CMK'nin 231/12. ve 264/2., Vergi Usul Kanunu'nun 213 ve 367. maddeleri, 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2018/6367 E. , 2020/1991 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma, defter ve belge gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın sorgusunda beyan ettiği adrese gönderilen hükmün tebliğ edilemeden iade edilmesi üzerine MERNİS adresine Tebligat Kanununun 21. maddesi uyarınca tebliğ edilmesi gerekirken iade edilen önceki adrese Tebligat Kanunu"nun 35. maddesine göre yapılan tebligatın usulsüz olması nedeniyle sanığın öğrenme üzerine 30.04.2015 tarihli temyizinin süresinde yapıldığının kabulü ile yapılan incelemede;
A) Defter ve belge gizleme suçu yönünden verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesi:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp, itiraza tabi olduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz talebinin, CMK"nin 264/2. maddesi uyarınca itiraz dilekçesi olarak kabul edilerek gereğinin mahallinde yerine getirilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
B) Sanık hakında 2007 ve 2008 yıllarında sahte fatura kullanma suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesi:
213 sayılı Yasanın 367. maddesi uyarınca dava şartı olan Eskişehir Küçük ve Orta Ölçekli Mükellefler Grup Başkanlığı Rapor Değerlendirme Komisyonu tarafından verilen mütalaanın defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçu ile 2007 ve 2008 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarına ilişkin olduğu, iddianameye konu edilen “2007 ve 2008 yıllarında sahte fatura kullanma” suçlarından, usulüne uygun olarak verilmiş dava şartı olan mütalaa bulunmadığı, "sahte fatura kullanmak ve sahte fatura düzenlemek” suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu, biri diğerinin unsuru olmadığı gibi her iki suçun birbirine dönüşmeyeceği bu nedenle mütalaya uygun iddianame düzenletilmesi veya iddianameye uygun mütala verilip verilmeyeceği ilgili vergi dairesinden sorulup sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken yazılı şekilde hükümler kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.