Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2016/718 Esas 2016/6887 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/718
Karar No: 2016/6887

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2016/718 Esas 2016/6887 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 01/05/2008 tarihli hırsızlık suçundan mahkumiyet alarak ceza cezasına çarptırılmıştır. Ancak, 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren kanun hükümlerine göre yapılan değerlendirme sonucunda, sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Dosya daha sonra yapılan incelemede, hükümden önce gerçekleştirilen yasa değişliklikleri nedeniyle uyarlama yargılamasının tıbbi olması gerektiği belirtilmiş ve sanığın cezasının geri alınması talebi reddedilmiştir. Hüküm tamamen ceza kanunlarına ve infaz yasalarına uygun olarak verilmiştir. Kanun maddeleri: TCK 142/1-f, TCK 163, 5252 sayılı Yasa, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, 5271 sayılı CMK 264.

22. Ceza Dairesi 2016/718 E. , 2016/6887 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında 01/05/2008 suç tarihli eylemi nedeniyle, hırsızlık suçundan TCK"nın 142/1-f maddesi uyarınca mahkumiyetine dair 25/11/2010 tarihli hükmün, temyiz edilmeyerek 04/05/2011 kesinleşmesinden sonra, 05/07/2012 tarihinde yürürlüğe giren kanun hükümlerine göre uyarlama yapılması için dosyanın mahkemece ele alındığı ve değerlendirme sonucunda sanık hakkında TCK"nın 163. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair verilen kararın katılan tarafından süresinde temyiz edildiği belirlenerek yapılan incelemede;
Ayrıntısı Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 17.05.2011 gün, 66-96 sayılı kararında da açıklandığı gibi, 01 Haziran 2005 tarihinden sonra gerçekleştirilen yasa değişiklikleri nedeniyle uyarlama yargılamasının tabi olacağı ilkelerin 5252 sayılı Yasanın 9. maddesine göre değil, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun" un 98 ilâ 101. maddelerine göre belirlenmesi gerektiği, uyarlama yargılaması sonucunda verilen kararlara karşı başvurulabilecek yasa yolunun ise 5275 sayılı Yasanın 101/3. maddesi uyarınca itiraz yasa yolu olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, katılan vekilinin dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın istem gibi incelenmeksizin mahalline İADESİNE, 28/04/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.