17. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/15810 Karar No: 2017/1857 Karar Tarihi: 23.02.2017
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/15810 Esas 2017/1857 Karar Sayılı İlamı
17. Hukuk Dairesi 2015/15810 E. , 2017/1857 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü: -K A R A R-
Davacılar vekili, müvekkillerinin desteğinin davalıya zorunlu mali sorumluluk sigortalı aracın sürücüsünün kusurlu hareketi ile gerçekleşen kazasında öldüğünü açıklayıp ıslah ile artırılan toplam 24.448,92 TL maddi tazminatın avans faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; Davacılar ..., ..., ... ve ... tarafından açılan davanın reddine, davacı ... için 24.448,92 TL"nin (destekten yoksun kalma tazminatı) dava tarihinden itibaren işleyecek ticari avans faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir. Davacılar vekilince temerrüt faizi olarak avans faizi istenilmiş, mahkemece avans faize hükmedilmiştir. Oysa zarara neden olan araç hususi araç olup özel kullanım sırasında zarara neden olmuştur. Bu itibarla davada temerrüt faizi olarak yasal faize hükmedilmesi gerekirken avans faize hükmedilmesi doğru değil bozma nedeni ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3/II. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasında yer alan “ticari avans” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “yasal” ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 23/02/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.