MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 30.04.2015 tarih ve 2015/108-2015/150 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkillerinin 1995 yılından beri “...” adıyla otel işletmeciliği yaptığını, müvekkili ..."ın 28.02.2006 tarihinde “...” ibareli markasına ilişkin 39 ve 43. sınıf hizmetler yönünden tescil başvurusunda bulunduğunu, başvurunun davalı firmanın itirazı nedeniyle reddedildiğini, müvekkillerinin kesintisiz kullanım nedeniyle marka üzerinde önceye dayalı üstün hakkının bulunduğunu, davalı firmanın 15.08.2006 tarihinde 41, 43, ve 44. sınıf hizmetler yönünden “...” ibareli 2006/39628 sayılı markayı, 05.02.2010 tarihinde ise 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44 ve 45. sınıf hizmetler yönünden “...” ibareli 2010/7309 sayılı markayı adına tescil ettirdiğini, ileri sürerek müvekkilinin önceye dayalı kullanım hakkı nedeniyle 39 ve 43. sınıflar yönünden davalı markalarının hükümsüzlüğüne karar verilmesini, bu istemlerin kabul edilmemesi halinde müvekkilinin gerçekleştirdiği ticari faaliyetlerinde “...” ibaresini kullanmasının davalının marka tescilinden doğan haklarına tecavüz ve haksız rekabet yaratmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı ..."ın aktif husumet ehliyetinin bulunmadığını müvekkilinin 1986 yılından beri yürüttüğü otel işletmeciliği faliyetlerinde “...” markasını kesintisiz şekilde kullandığını, bu nedenle “... ...” ve “... ...” ibareli markaları adına tescil ettirdiğini, davacının öncelik hakkının bulunmadığını, davacının markasını kullanımının tecavüz ve haksız rekabet oluşturmayacağına ilişkin talebinin bu davada ileri sürülemeyeceğini savunarak davanın reddini reddini istemiştir.
Mahkemece Dairemiz bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; davacının ... adıyla 1996 yıılından beri faaliyet gösterdiği, 2006 yılında marka başvurusunda bulunduğu ve davalı tarafından başvuruya itiraz edildiği, davalının hak sahibi olduğu markaya ilişkin olarak aynı sektörde faaliyet gösteren davacının markayı kullanımından haberinin olmadığı yönündeki savunmasına itibar edilmeyeceği, dava tarihine kadar davacının markayı onyedi yıl süreyle kullanmış ve yatırımlar yapmış olduğu, bu durumda davacının kullanımına davalı uzun süre sessiz kaldığından mevcut duruma katlanması gerektiği, davalının sessiz kalarak hak kaybına uğradığı gerekçesiyle davanın kabulü ile davacıların geçici konaklama hizmetinin sunumunda ... ibareli tanıtım işaretini kullanmasının, davalının marka tescilinden doğan haklarına tecavüz ve haksız rekabet yaratmadığının tespitine, kesinleşen kısımlar hakkında ayrıca karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 15.06.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.