22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/18766 Karar No: 2018/26361 Karar Tarihi: 05.12.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/18766 Esas 2018/26361 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, iş aktini pirim gün sayısını doldurması sebebiyle sonlandırdığını belirterek ödenmeyen kıdem tazminatı ve fazla mesai ücreti talebinde bulundu. Mahkeme davanın kabulüne karar verdi. Temyiz edilen kararda ise davalının tazminata esas hizmet süresiyle ilgili itirazı yerinde değildir denilerek davacının çalıştığı süreler göz önünde bulundurularak hesaplama yapılması gerektiği belirtildi. Kanun maddesi olarak da Mülga 1457 sayılı Yasanın kıdem tazminatını düzenleyen 14. maddesinin işçilerin kıdemlerinin hesaplanmasına dair hükmüne atıfta bulunuldu.
22. Hukuk Dairesi 2017/18766 E. , 2018/26361 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının pirim gün sayısını doldurması sebebi ile iş aktini sonlandırdığını belirterek ödenmeyen kıdem tazminatı ve fazla mesai ücreti talebinde bulunmuştur Davalının Cevabının Özeti: Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Taraflar arasında davacının tazminata esas hizmet süresi uyuşmazlık konusudur. Mülga 1457 sayılı Yasanın kıdem tazminatını düzenleyen 14. maddesinde “ işçilerin kıdemleri, hizmet aktinin devam etmiş veya fasılalarla yeniden akdedilmiş olmasına bakılmaksızın aynı iş yerinin bir veya değişik iş yerlerinde çalıştıkları süreler göz önüne alınarak hesaplanır” hükmüne yer verilmiştir. Ayrıca yerleşik Yargıtay İçtihatları gereğince de aralarında organik bağ olduğu anlaşılan iş verenler nezdindeki çalışmalarında tazminata esas hizmet süresine dahil edilmesi gerekmektedir. Somut olayda; davacının hizmet döküm cetvelinden davacının 01.07.2009 ile 26.08.2009 tarihleri arasında ... iş yeri numaralı ... İnş. Harf. Nak. San. Ltd. Şti. iş yerinde çalıştığı, eki evraklardan ise ortaklarının Saadettin ... ve ... ... olduğu anlaşılmaktadır. Bahsi geçen bu şirket ile davalı şirketin ortakları aynı kişiler olmadığı gibi işlem merkezlerinin de farklı olduğu görülmektedir. Dosya kapsamından davalı şirketle bahsi geçen ... İnş. Harf. Nak. San. Ltd. Şti. arasında organik bağ olduğunu kanıtlar başkaca bir delil de bulunmamaktadır. O halde yapılması gereken; davacının tazminatına esas hizmet süresinin tespitinde 01.07.2009 ile 26.08.2009 tarihleri arasındaki çalışması davacının hizmet süresine dahil edilmeden hesaplanma yapılması ve bu şekilde tespit edilecek hizmet süresine göre davacının tazminat ve alacak taleplerinin hesaplanmasıdır. Bu husus gözetilmeden karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine,05/12/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.