MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yargı görevi yapanı etkileme
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanığın, yoklukta verilen hükme temyiz ile birlikte talep ettiği eski hale getirme hususunda karar verme yetkisinin CMK.nun 42/1. maddesine göre hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay"a ait olduğu gözetilmeksizin, mahkemenin eski hale getirme talebinin ve temyiz isteminin reddine dair 11.03.2015 tarihli ek kararının hukuki değerden yoksun olduğu cihetle, sanık tarafından ileri sürülen sebeplerin temyiz yoluna başvurmayı engelleyecek mahiyette olduğu ve temyizin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27.11.2007 tarih ve 70/254 sayılı kararında da belirtildiği gibi, TCK.nun 277. maddesinde tanımlanan suçun maddi unsuru, yargı görevini yapanları, emir vermek, baskı yapmak, nüfus icra etmek suretiyle veya her ne suretle olursa olsun hukuka aykırı olarak etkilemeye kalkışmaktır.
Maddi unsuru oluşturan fiilin ise, görülmekte olan bir davada gerçeğin ortaya çıkmasını engellemek veya bir haksızlık oluşturmak amacıyla, davanın taraflarından birinin, sanığın, katılanın veya mağdurun lehine veya aleyhine sonuç doğuracak bir karar vermesi veya bir işlem tesis etmesini sağlamak amacıyla işlenmesi gerekmektedir.
Somut olayda; sanığın müşteki-sanık olarak yargılandığı ilk derece mahkemesinde mahkeme hakiminin sanığa kendisi hakkında asılsız şikayetlerde bulunduğundan dolayı iftira nedeniyle şikayetçi olacağını söylemesi üzerine, sanığın konuyu hakimin odasında özel olarak konuşmak istediğini belirtmesi şeklinde gerçekleşen olayda suçun unsurları oluşmadığı halde yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 09.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.