Davacı,  davalı işveren nezdinde Mart 1992-Nisan 2002 tarihleri arası çalıştığının tespitine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ile davalılardan kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, 1992 yılı Mart ayı -2002  yılı Nisan ayı arasında aralıksız çalıştığını eksik bildirimde bulunulduğunu, SSK.’na bildirilmeyen çalışmalarının tespitini istemiş, mahkemece 5 yıllık hak düşürücü süre geçtiğinden davanın reddine karar verilmiştir.
Davacının 21.09.1993 tarihinde davalı işyerine girişi olduğu 1993,1994,1995, 1996,1997,1998,1999,2000,2001 yıllarında işyerine ait işyerinden prim ödendiği Bordro tanıklarından G.K.’nın ve diğer tanıkların beyanlarına göre 1992 yılından beri sürekli çalıştığının anlaşılması karşısında hak düşürücü sürenin varlığından söz edilemez. Bu itibarla Mahkemece davanın kabulü yerine yazılı şekilde davanın hak düşürücü süreden reddine karar verilmesi usule ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri kapsayan  temyiz itirazları  kabul edilmeli ve hüküm   bozulmalıdır.
SONUÇ:  Temyiz edilen hükmün yukarda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,temyiz harcının istek halinde davacıya yükletilmesine, 07.04.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.