Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2016/14385 Esas 2016/10912 Karar Sayılı İlamı

....

Taraflar arasındaki davadan dolayı...Hukuk Mahkemesinden verilen 16.6.2016 gün ve 261-256 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.

-KARAR-

Dava, 18/09/2012 günlü dilekçe ile her bir davacı için ayrı ayrı 1.894,00 TL olmak üzere toplamda 7.576,00 TL değer gösterilerek açılmış, yargılama sonunda her bir davacı için ayrı ayrı 1.317,41 TL olmak üzere toplamda 5.269,64 TL ecrimisil isteğinin kabulüne karar verilmiş, 16.06.2016 tarihli hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Bilindiği üzere; 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun (HUMK) 427. maddesi 21/07/2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değiştirilmiş ayrıca 01/04/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanun"un 19. Maddesi ile HUMK"na ilave edilen Ek madde 4"e göre de; 01/01/2016 tarihinden itibaren değeri 2.190,00- TL. "den az olan davalara ait hükümlere ilişkin temyiz yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür. Kararı temyiz eden davalı yönünden temyiz edilen miktar her ne kadar toplamda 5.269,64 TL ise de her bir davacının tek başına dava açma hakkı bulunduğundan hükmedilen değer her bir davacı için ayrı ayrı değerlendirilmiş ve her bir davacı için temyiz konusu edilen miktarın (1.317,41 TL) temyiz kesinlik sınırı olan 2.190,00 TL"nin altında kaldığı anlaşılmıştır.
Öte yandan, temyiz kesinlik sınırı içinde kalması nedeniyle temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’da da bir karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, eldeki dava bakımından (6100 sayılı Yasanın 3. maddesi yollamasıyla) davalı tarafın temyiz isteminin REDDİNE, 07.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
...