Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/7506 Esas 2020/1986 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7506
Karar No: 2020/1986
Karar Tarihi: 03.03.2020

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/7506 Esas 2020/1986 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargıtay 11. Ceza Dairesi, Vergi Usul Kanununa muhalefet suçundan açılan bir dava ile ilgili mahkumiyet hükmü vermiştir. Suç tarihinin 21.09.2006 olduğu kabul edilerek inceleme yapılmış, sanığa yüklenen suçun türü ve üst sınırına göre uzatılmış dava zamanaşımının suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA karar verilmiştir. Ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şu şekildedir:
- 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddeleri
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi

11. Ceza Dairesi 2019/7506 E. , 2020/1986 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

2006 yılında muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge düzenleme suçundan açılan dava ile ilgili mahallinde hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
Vergi suçu raporunda suça konu faturaların KDV indiriminde kullanıldığının belirtilmesi ve en son ağustos ayında matrahlı KDV beyannamesi verildiğinin anlaşılması karşısında; suç tarihinin 21.09.2006 olduğu kabul edilerek inceleme yapılmıştır.
Sanığa yüklenen suçun öngörülen cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen uzatılmış dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE, 03.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.