Kamu malına zarar verme - kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/2449 Esas 2020/6405 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2449
Karar No: 2020/6405
Karar Tarihi: 29.06.2020

Kamu malına zarar verme - kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/2449 Esas 2020/6405 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin kamu malına zarar verme, kasten yaralama ve hakaret suçlarından mahkum olduğunu belirtmiştir. İncelenen dosya ve kanıtların geçerli olduğu, suçların sanık tarafından işlendiği ve mahkemenin hükümlerinde herhangi bir hukuki usulsüzlük olmadığı sonucuna varılmıştır. Ancak, sanığın vekille temsil eden katılanlara yönelik herhangi bir fiilinin olmamasına rağmen, vekalet ücretinden eşit oranda sorumlu tutulması hatalı bulunmuştur. Bu nedenle, hüküm fıkrasından vekalet ücreti giderlerinin eşit tahsiline ilişkin bölümdeki sanıklardan eşit olarak ibaresi çıkartılarak, yerine \"sanık ...’tan tahsiline\" cümlesi eklenmiştir. CMUK’un 317. maddesi gereğince katılanın istemi reddedilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi ve 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi.

13. Ceza Dairesi 2020/2449 E. , 2020/6405 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kamu malına zarar verme, kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Katılan vekilinin sanık ... hakkında hakaret ve kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Kasten yaralamaya teşebbüs ve hakaret suçlarından doğrudan zarar görmeyen maliye hazinesinin davaya katılma hakkı bulunmadığından ve mahkeme tarafından da katılma kararı verilmiş olmasının hükmü temyiz hakkı vermeyeceğinden katılan vekilinin sanık ... hakkındaki temyiz isteğinin CMUK’un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II- Katılan vekilinin sanık ... hakkında kurulan hükme ve sanık ...’ın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık ... ..."ın kendisini vekille temsil ettiren katılanlara yönelik bir fiili olmadığı gözetilmeden, katılanlar lehine hükmedilen vekalet ücretinden sanığın eşit oranda sorumlu tutulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve katılan vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından vekalet ücreti giderlerinin eşit tahsiline ilişkin bölümde ki sanıklardan eşit olarak ibaresi çıkartılarak, yerine"sanık ...’tan tahsiline" cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29/06/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.