Davacı... Jeoloji ve ... Araştırmaları ve Tic. Ltd. Şti. vek. Av. ... ile davalı ... vek. Av. ... arasında görülen dava hakkında ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nden verilen 2016/123 esas ve 2017/595 karar sayılı ve 06.06.2017 tarihli hükmün onanmasına ilişkin Dairemizin 2017/4948 esas ve 2018/2315 karar sayılı ve 25.04.2018 tarihli ilamına karşı davalı vekilince süresi içinde karar düzeltme yoluna başvurulmuş olmakla dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

- KARAR -

Davacı vekili, taraflar arasında 23.02.2013 tarihinde imzalanan sözleşme gereğince, davacıya ait .... plakalı sondaj makinesinin tüm ekipmanıyla birlikte 67.000,00 TL bedelle, ... sondaj çalışmaları karşılığında ve işin tamamı davacıya teslim edildikten sonra davalıya satılması konusunda anlaşma yapıldığını, davalının ilk etapta 5.310,00 TL bedelli ... Türbin Sahası ... sondaj işini yaptığını, akabinde yapılan ek sözleşme ile 32.568,00 TL karşılığında ... Köyü ... sondaj işini tamamladığını, davalının toplam 26.800,00 TL bedelli senetler imzaladığını, 16.000,00 TL bedelli 4 adet senedi ödediğini, davacının davalıdan ayrıca 6.072,00 TL alacağı bulunduğunu ileri sürerek 36.586,54 TL ile borçlu olmadığının, 6.072,00 TL alacaklı olduğunun tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, takibe konu alacak nedeniyle tanzim edilmiş faturaların 19.04.2013 tarihli sözleşmeye ilişkin olduğunu, davacının yapmış olduğu 5.750,00 TL"lik ödemenin 23.02.2012 tarihli sözleşmeye istinaden yapılan iş için tanzim edilen fatura ödemesi olduğunu, 34 VBL 19 plakalı aracın 23.02.2013 tarihli sözleşmenin feshinden sonra bedeli ödenmek suretiyle davacıdan satın alındığını savunarak davanın reddi ile %20 oranında tazminat istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma toplanan delillere göre, taraflar arasında 23.02.2013 tarihli sözleşme ile davacıya ait 34 VBL 19 plakalı sondaj makinesinin 67.000 TL bedelle davalıya satılması, satış bedelinin davalı tarafından davacıya sondaj işi yapılması şeklinde ödenmesi noktasında anlaşma sağlandığı, bu doğrultuda bir kısım sondaj işinin yapıldığı, davacının davalıya verdiği vekaletnameye istinaden davacıya ait aracın 26.08.2013 tarihinde davalı tarafça dava dışı bir şirkete satıldığı, taraflar arasındaki 23.02.2013 tarihli sözleşmenin icrası sırasında çeşitli sorunların ortaya çıktığı, ancak tarafların 19.04.2013 tarihli sözleşmeyi imzalayarak sorunu çözmek yönünde irade sergilediği, davalının davacıya 37.878,00 TL sondaj işi yaptığı, 16.000,00 TL bedelli senet karşılığı ödemede bulunduğu, 12.800,00 TL değerinde senedin takip dosyası ile tahsil aşamasında olduğu, davacının davalıya borçlu olmadığı, 6.072,00 TL"ye yönelik davacının eda davası açabilecekken tespit davası açmasında korunmaya değer güncel hukuki yararının bulunmadığı gerekçesiyle davacının takip nedeniyle borçlu olmadığının tespitine, 6.072,00 TL alacaklı olduğunun tespitine dair talebinin dava şartı yokluğundan usulden reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiş, Dairemizin 2017/4948 esas ve 2018/2315 karar sayılı ve 25.04.2018 tarihli ilamı ile onanmış, iş bu onama ilamına karşı davalı vekilince karar düzeltme yoluna başvurulmuştur.
Dava, davalı tarafından başlatılan ve kesinleşen 2014/3255 esas sayılı icra takip dosyasında talep olunan 36.586,54 TL’den dolayı borçlu olunmadığının tespiti ile 6.072,00 TL alacaklı olunduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece eda davası açılması mümkün iken tespit davası açılmasında hukuki yarar bulunmadığı gerekçesiyle 6.072,00 TL’lik talebin reddinde isabetsizlik bulunmamaktadır.
Menfi tespit davası, 07.05.2013, 14.05.2013, 03.06.2013, 07.06.2013, 01.07.2013, 07.07.2013, 10.07.2013 tarihli faturalardan kaynaklanan alacağın tahsili için başlatılan icra takibine yönelik olarak açılmıştır. Davacı bu takibe konu fatura bedellerini ödediğini ileri sürmüş olup ispat külfeti davacı taraftadır.
Davalı cevabında ve açıklamalarında alacağın taraflar arasında düzenlenen 19.04.2013 tarihli sözleşmeden doğduğunu bildirmiş ve davacı taraf da bu akdi kabul etmiştir.
Ancak davacı 19.04.2013 tarihli sözleşmenin yine taraflar arasındaki 23.02.2012 tarihli sözleşmenin devamı olduğunu öne sürmüş ise de, 19.04.2013 tarihli sözleşmenin 23.02.2012 tarihli akdin devamı olduğuna yönelik bir kayıt bulunmadığı gibi bu durum davalı tarafın kabulünde de değildir. Bu nedenle her iki sözleşme birbirinden bağımsızdır.
Bu durumda 2014/3255 esas sayılı takip dosyasına konu faturalar kabul edildiğinden (davacının ticari defterlerinde kayıtlı olduğundan) ve bu faturalar 19.04.2013 tarihli sözleşme kapsamında düzenlenmiş olduğundan, incelemenin bu sözleşme çerçevesinde yapılması gerekirken, takip konusu edilmeyen ve ihtilafının çözümü ayrı yargılamayı gerektiren 23.02.2012 tarihli sözleşme, bu sözleşmede yer alan araca ilişkin devir ve davalı tarafından verilen senetlerin dikkate alınarak eksik inceleme ile düzenlenen bilirkişi raporuna göre yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Ayrıca uyuşmazlık sözleşme ilişkisinden kaynaklanmakta olup ödemenin tamamının bu sözleşmeye göre yapıldığı ispatlanmadan davalının talepte kötü niyetli olduğunun kabulü ile tazminat verilmesi de isabetsizdir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle yerel mahkeme kararının bozulması gerekirken, Dairemizin 2017/4948 esas ve 2018/2315 karar sayılı ve 25.04.2018 tarihli ilamı ile onandığı anlaşıldığından, davalı ...’in karar düzeltme itirazının kabulü ile Dairemizin 2017/4948 esas ve 2018/2315 karar sayılı ve 25.04.2018 tarihli onama ilamının kaldırılarak hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ...’in karar düzeltme itirazının kabulü ile Dairemizin 2017/4948 esas ve 2018/2315 karar sayılı ve 25.04.2018 tarihli onama ilamının kaldırılmasına, hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde karar düzeltme isteyen davalıya iadesine, 12/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.