Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/2299 Esas 2020/1985 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

İzmir Cumhuriyet Başsavcılığının 2014/38480 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında 2008 yılında sahte fatura düzenleme suçundan açılan dava ile ilgili mahallinde hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
2008 yılında sahte fatura kullanma suçundan yapılan incelemede:
1-Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 141/3, CMK"nin 34 ve 230. maddeleri uyarınca gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, bu delillere göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın fiilinin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği dikkate alınarak; sanığın sabit kabul edilen fiilinin ne olduğunun belirtilmesi ve buna dayanak olan delillerin gösterilip tartışılması gerektiği gözetilmeden, Anayasa"nın 141. ve 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 230. maddelerine aykırı davranılarak gerekçeden yoksun hüküm kurulması,
2-Kabule göre;
213 sayılı Yasanın 367. maddesi uyarınca dava şartı olan İzmir Küçük ve Orta Ölçekli Mükellefler Grup Başkanlığı Rapor Değerlendirme Komisyonu tarafından verilen mütalaanın 2008 yılında sahte fatura düzenleme suçuna ilişkin olduğu, iddianameye konu edilen 2008 yılında sahte fatura kullanma” suçundan, usulüne uygun olarak verilmiş dava şartı olan mütalaa bulunmadığı, "sahte fatura kullanmak ve sahte fatura düzenlemek” suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu, biri diğerinin unsuru olmadığı gibi her iki suçun birbirine dönüşmeyeceği bu nedenle 2008 yılında sahte fatura kullanma suçundan mütala verilip verilmeyeceği ilgili vergi dairesinden sorulup sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.