Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9143 Esas 2020/5 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9143
Karar No: 2020/5
Karar Tarihi: 06.01.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9143 Esas 2020/5 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yargıtay 17. Ceza Dairesi'nin vermiş olduğu bir karara göre, hırsızlık suçundan mahkum olan sanıkların temyiz başvuruları incelenmiş. Kararda 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi ile gerçek kişilere yapılacak tebligatlarda iki aşamalı bir yöntem benimsendiği belirtilerek, bilinen en son adres esas alınarak tebligat çıkarıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilip tebligatın buna göre yapılması gerektiği vurgulanmış. Ancak karar dosyasında görüldüğü üzere gerekçeli kararın direkt olarak MERNİS adresine usule aykırı olarak tebliğ edildiği belirtilmiş. Bu nedenle gerekçeli kararın katılana usulüne uygun olarak tebliğ edilmesi, temyiz dilekçesinin eklenmesi ve ek tebliğname düzenlenmesi gerektiği ifade edilmiş.
7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi ve fıkrasına göre; bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır. Tebligatın yapılamaması halinde ise 7201 sayılı Kanun'un

17. Ceza Dairesi 2019/9143 E. , 2020/5 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süreleri ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının "Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır." hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (Bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"na göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre "Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, 7201 Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması"na dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gereğine rağmen gerekçeli kararın katılan ..."nın son bilinen adresi olan MERNİS adresine usule aykırı olarak doğrudan 21/2"ye göre tebliğ edildiği anlaşıldığından, gerekçeli kararın yukarıdaki açıklamalara göre katılana usulüne uygun olarak tebliğ edilip, tebellüğ belgesi ile verilmesi halinde temyiz dilekçesinin eklenmesi ve bu konuda ek tebliğname düzenlenmesi için diğer yönleri incelenmeyen dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.