
Esas No: 2013/10679
Karar No: 2014/1162
Karar Tarihi: 05.02.2014
Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/10679 Esas 2014/1162 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, şantaj, özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarından sanık ..."ın yapılan yargılaması sonunda; çocuğun nitelikli cinsel istismarı, şantaj ve özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarından mahkûmiyetine dair Siirt Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 19.06.2013 gün ve 2012/36 Esas, 2013/206 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi.
Hükmedilen ceza miktarları nazara alınarak sanık müdafiin duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 318. maddesi gereğince REDDİYLE, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verilmekle gereği düşünüldü:
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde,
Suç tarihinden önce mağdur ..."ın ablası Tuba ile evli olan sanığın bir gün evine oturmaya gelen mağdura ablası müşteki Sibel"in çıplak görüntülerini çekmesini söylemesinin ardından olumsuz yanıt veren mağdura saldırıp zorla cinsel organını mağdurun ağzına soktuğu ve olayı kimseye anlatmaması için tehdit edip gönderdiği mağdurun bir kaç gün sonra evinde bulunduğu sırada sanığın aynı suç işleme kararı kapsamında saldırdığı mağdurun makatına cinsel organını zorlayıp soktuğu tüm dosya içeriğinden anlaşıldığından sanık hakkında TCK.nın 103/2. maddesi ile belirlenen cezanın koşulları oluştuğu halde aynı Kanunun 43/1. maddesi uyarınca artırılmaması neticesinde eksik ceza tayini karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan mahkûmiyet hükmünün ONANMASINA,
Sanık hakkında şantaj, özel hayatın gizliliğini ihlal suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerinin temyiz incelemesine gelince,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın 2011 yılında işlediği özel hayatın gizliliğini ihlal suçu ile ilgili olarak o tarihte yürürlükte olan TCK"nın 134/1. maddesinde yargılama devam ederken 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 02.07.2012 günlü, 6352 sayılı Kanunla değişiklik yapılarak mevcut cezaların artırıldığı göz önüne alınarak mahkemece 5237 sayılı TCK.nın 7/2. maddesi uyarınca suç tarihi itibarıyla lehe kanunun belirlenmesinin ardından buna göre hüküm kurulması gerekirken herhangi bir karşılaştırma yapılmaksızın yazılı şekilde 6352 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten sonraki 134/1. madde ile ceza tayin edilmesi,
Sanık müdafiin son celse sanık hakkında lehe olan hükümlerin uygulanmasını talep etmesine karşılık şantaj suçundan verilip 2 yılın altında kalan 1 yıl 9 ay 18 gün hapis cezası ile ilgili olarak TCK.nın 51. maddesi ile CMK.nın 231. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarında değerlendirme yapılarak karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.