İftira suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 267/1, 269/2, 62/1, 50/1-a ve 52/2. maddeleri gereğince iki kez 2.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Pütürge Asliye Ceza Mahkemesinin 15.05.2014 tarihli ve 2013/59 esas, 2014/42 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre,
1- Sanık ...’ın, Pütürge İlçe Jandarma Komutanlığına başvurarak müştekiler ... ve ...’ın kendisine karşı gasp, darp ve hakaret eylemlerinde bulunduklarını beyan ederek müştekiler hakkında haksız olarak soruşturma yapılmasına neden olma şeklindeki eylemi hakkında, zincirleme suç hükümleri uygulanarak 5237 sayılı Kanun’un 43. maddesine göre verilecek cezadan artırım yapılması gerekirken, her müşteki için ayrı eylem kabul edilmek suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde,
2- İftira suçunun oluşabilmesi için, yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesinin gerektiği, bununla birlikte somut olayda ise dosya içerisinde mevcut mağdurlara ait soruşturma ve kovuşturmadaki beyanlar, sanığa ait doktor raporu ve sanığın savunması karşısında, sanığın iddialarının bir kısım maddi vakıalara dayandığı ve eyleminin suç işlemediğini bildiği kimselere suç atmak biçiminde olmayıp anayasal şikayet ve ihbar hakkını kullanma niteliğinde bulunduğu tüm dosya kapsamından anlaşıldığından, yasal unsurları itibariyle oluşmayan iftira suçundan sanığın beraati yerine, mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 21.09.2016 gün ve 2015/2563 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 10.10.2016 gün ve KYB/2016-366686 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.
TÜRK MİLLETİ ADINA

Gereği görüşülüp düşünüldü:
İftira suçunun oluşabilmesi için, yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde,hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesinin gerektiği, somut olayda; sanığın 13.09.2013 günü Pütürge İlçe Jandarma Komutanlığı"na başvurarak katılanlar ... ve ..."a olan 3100 TL"lik borcunu ödemediği için katılanlar tarafından dövüldüğünü ve kullanmakta olduğu otomobilin yağmalandığını bildirdiği, aynı gün alınan adli raporda sanığın yaralandığının belirlendiği, olaydan bir gün sonra jandarma karakoluna giderek aslında aracı rızası ile verdiğini ve katılanlara iftira attığını söylediği, kovuşturma aşamasında alınan ifadesinde ise; aracının gerçekten elinden zorla alındığını fakat ertesi gün ortak arkadaşlarının araya girip rica etmeleri üzerine şikayetinden vazgeçtiğini belirttiği, sanığın iddiasının maddi vakıalara dayandığı ve eyleminin suç işlemediğini bildiği kimseye suç atmak biçiminde olmayıp anayasal şikayet hakkını kullanma niteliğinde bulunduğu tüm dosya kapsamından anlaşıldığından, sanığın iftira kastıyla hareket ettiğine dair yeterli delil bulunmadığı da gözetilerek yasal unsurları itibariyle oluşmayan iftira suçundan beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı ve Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen ihbarname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden, Pütürge Asliye Ceza Mahkemesinin 15.05.2014 tarih ve 2013/59 esas 2014/42 sayılı kararının 5271 sayılı CMK.nun 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmaması nedeniyle sanığın iftira suçundan CMK.nun 223/2-a maddesi uyarınca beraatine, hükmedilen cezanın infaz edilmemesine, bozma nedenine göre 1 no"lu talep hakkında karar verilmesine yer olmadığına, dosyanın Adalet Bakanlığı"na gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.