MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

2008 yılında sahte fatura düzenleme suçundan açılan kamu davasında sanığın savunmasında özetle ... Matbaacılık Makine San. Tic. Ltd. Şti."nin yetkilisi ve sorumlusu olmadığını, sahte fatura düzenlemediğini, 2008 yılında kaza geçirmesi nedeniyle evinden dahi çıkamadığını, fatura düzenlemesinin mümkün olmadığını söylemesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından;
a) Dosya arasında mevcut suça konu faturalar sanığa gösterilerek üzerindeki yazı ve imzaların kendisine ait olup olmadığının sorulması,
b) Söz konusu yazı ve imzaların kendisine ait olmadığını söylemesi halinde yazı ve imza örnekleri temin edilmesi, gerekirse sahte olarak düzenlendiği iddia olunan faturaların asıllarının, bu faturaları kullanan mükelleflerden ve sanığın bağlı bulunduğu vergi dairesinden sorulmak suretiyle, getirtilip dosya içine konulması, faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ait olup olmadığı konusunda uzman bir kurum veya kuruluştan rapor alınması,
c) Faturaları kullanan Maltepe Vergi Dairesinin 3330231408 numaralı mükellefi ... ile Başkent Vergi Dairesinin 2510044319 numaralı mükellefi ... hakkında suça konu faturaları kullanmaları nedeniyle vergi raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ve sahte fatura kullanma suçundan dava açılıp açılmadığının ilgili vergi dairesindan sorulması, dava açılmış ise gerekli belgelerin onaylı örneklerinin dosya arasına alınması,
d) Faturaları kullanan şirket yetkilileri ile kişilerin CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile karar verilmesi yasaya aykırı,
2- Kabule göre; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.03.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.