MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralamaya teşebbüs
HÜKÜM : a) TCK"nin 37, 81/1, 35/2, 62, 53, 58, 63. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 7 yıl 6 ay hapis cezası (..."ye yönelik),
b) TCK"nin 86/2, 86/3-e, 35/2, 62, 63, 53, 58. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 1 ay 7 gün hapis cezası (..."e yönelik).

TÜRK MİLLETİ ADINA

Dairemizin 10.07.2018 tarih, 2018/3 esas, 2018/3346 sayılı kararında sanıklar ... ve ... haklarında ilk derece mahkemesince 16.11.2016 tarihinde karar verildiği, bu tarih itibariyle Bölge Adliye Mahkemelerinin yetkili ve görevli olduğu, suça sürüklenen çocuk ... hakkında daha öncesinde Yargıtay denetiminden geçen bir hüküm olduğundan, sanıklar hakkında istinaf incelemesi yapıldıktan sonra sanıkların dosyası ile birlikte gönderilmesi gerektiğinden bahisle tevdii kararı verildiği, bu karara karşı İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 29.11.2018 tarih, 2018/1999 esas, 2018/1657 sayılı kararı ile daha öncesinde Yargıtay denetiminden geçen suça sürüklenen çocuk ... hakkındaki dosya ile Yargıtay denetiminden geçmeyen sanıklar ... ve ... haklarındaki dosyaların birleştirilmelerinden sonra verilen kararın temyiz incelemesinin evveliyatı itibariyle Yargıtay Ceza Dairesine ait olduğundan bahisle sanıklar hakkında istinaf incelemesi yapılmadan tevdii kararı verilerek dosyanın Dairemize gönderildiği,
Dairemizin 19.02.2019 tarih, 2018/5810 esas, 2019/910 karar sayılı bozma kararı ile sanıklar ve suça sürüklenen çocuk hakkındaki dosyanın ayrı kanun yollarına tabi olduğu, yargılamanın ayrı yapılması ve kanun yollarının açıkca gösterilmesi gerektiğinden bahisle ilk derece mahkemesinin kararının bozulduğu, bunun üzerine dosyanın İstanbul 4. Ağır Ceza Mahkemesine gittiği, mahkemenin suça sürüklenen çocuk hakkındaki dosyayı ayırarak sanıklar hakkında mağdur ...’ye yönelik kasten öldürmeye teşebbüs, mağdur ...’e yönelik kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından mahkumiyet hükmünü istinaf yolu açık olmak üzere kurduğu, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesinin 15.01.2020 tarih, 2019/3999 esas, 2020/308 sayılı kararında 6723 sayılı Yasanın 33. maddesi ile değişen 5320 sayılı Yasanın 8. maddesinin 1. fıkrasına atıf yapılarak Yargıtay denetiminden geçen dosyaların istinaf yasa yoluna tabi olmayıp temyiz yasa yoluna tabi olduğundan bahisle tevdiine karar verildiği görülmüş ise de;
6723 sayılı Yasanın 33. maddesi ile değişen 5320 sayılı Yasanın 8. maddesinin 1. fıkrasında Yargıtay denetiminden geçen dosyaların istinaf yasa yoluna tabi olmayıp temyiz yasa yoluna tabi olduğunun belirtildiği, somut olayda ise sanıklar ... ve ... haklarında ilk kararın 16.11.2016 tarihinde kurulduğu ve bu tarih itibariyle Bölge Adliye Mahkemelerinin faaliyette bulunduğu, sanıklar hakkında herhangi bir Yargıtay Ceza Dairesi kararı bulunmadığı, Dairemizin 19.02.2019 tarih, 2018/5810 esas, 2019/910 karar sayılı bozma kararının kanun yolunun doğru gösterilmemesine yönelik bir karar olduğu, olayın esasına ilişkin olmadığı, dolayısıyla sanıkların hukuki durumları ile ilgili olarak Yargıtay denetiminden geçen bir kararın söz konusu olmadığı, sanıklar hakkında verilen hükümlerin istinaf yasa yoluna tabi olduğu anlaşıldığından, sanıklar hakkında öncelikle istinaf incelemesi yapılabilmesi açısından dosyanın İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 10. Ceza Dairesine gönderilmek için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12/10/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.