MAHKEMESİ :...FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 25/09/2014 gün ve 2011/166 - 2014/213 sayılı kararı onayan Daire"nin 24/06/2015 gün ve 2015/795 - 2015/8663 sayılı kararı aleyhinde taraf vekilleri tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin akademisyen olduğunu, 2001-2011 arasında davalı sendika için danışmanlık ve eğitmenlik yaptığını, bu süreçte daha önce hiç yayınlanmamış bilimsel çalışmaları, makaleleri ve çevirileri ile bizzat hazırlayarak eğitim seminerinde kullandığı notlarının davalı tarafça bazen kitap bazen de kitap bölümü olarak müvekkilinden izin alınmadan basılmış olduğunu, basılan eserlerin çeşitli kurum ve kuruluşlara ücretsiz dağıtıldığını, danışmanlık yaptığı süreçte ihlalleri öğrenen müvekkilinin defalarca talep etmesine rağmen tek bir eser dışında hiçbir telif ücreti verilmediğini ileri sürerek, maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizin 24.06.2015 tarihli kararı ile onanmıştır.
Bu kez taraf vekilleri, karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
1-Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 5219 sayılı Kanun ile değişik 440/III-1"inci maddesi uyarınca 01.01.2015 tarihinden itibaren karar düzeltme sınırı 12.690,00 TL’ye yükseltilmiştir. 24.06.2015 tarihinde temyiz incelemesi yapılan davada, mahkemece, toplam 10.535,29 TL"nin davalıdan tahsiline karar verilmiş, bu karar, davalı vekilinin temyiz istemi üzerine Dairemizce onanmıştır. Davalı vekilinin karar düzeltme istemine konu miktar, karar düzeltme sınırının altında kaldığından karar düzeltme dilekçesinin miktar yönünden reddi gerekmiştir.
2-Mahkemece verilen karar davacı vekili tarafından da süresi içinde geçerli şekilde temyiz edilmiş olmasına rağmen Dairemizin 24.06.2015 tarih, 795/8663 sayılı ilamı ile yapılan temyiz incelemesinde, davacı vekilinin temyizinin sehven incelenmediği anlaşılmakla bu yöne ilişkin karar düzeltme isteminin kabulü ile davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine karar vermek gerekmiştir.
3-Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan açıklanan nedenlerle davalı vekilinin karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabul edilerek, sehven değerlendirilmeyen temyiz itirazlarının incelenmesine; (3) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesi sonucu yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün davacı yönünden de ONANMASINA, peşin harcın onama harcından mahsubu ile bakiye 4.00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödedikleri karar düzeltme harcının istekleri halinde karar düzeltme isteyen taraflara iadesine,14/06/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.