Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/6834 Esas 2014/4421 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/6834
Karar No: 2014/4421

Kenevir ekme - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/6834 Esas 2014/4421 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kenevir ekimi suçundan mahkûm edilmiştir. Dosya incelendi, deliller tartışıldı ve sanığın suçu işlediği kesinleşti. Ancak, TCK’nın 53. maddesi uygulanırken sanığın haklarına dikkat edilmediği için hükmün bozulması gerektiği belirtilmiştir. Hükmün düzeltilerek onanması karara bağlanmıştır. Kararda, TCK’nın 58. maddesindeki tekerrürün infaz rejimi olduğu, cezanın niteliğini ya da miktarını etkilemediği belirtilmiştir.
TCK’nın 53. maddesi, sanıkların haklarına ilişkin kuralları düzenlemektedir. Buna göre, sanıkların ceza sürecinde haklarının kısıtlanması durumunda dikkat edilmesi gereken koşullar belirlenmiştir.
TCK’nın 58. maddesi, ceza işlediği kesinleşen sanıklara uygulanacak infaz rejimlerini belirlemektedir. Bu maddeye göre, sanığın daha önce benzer bir suçtan mahkûm olması durumunda ceza süresi artırılabilir. Ancak, bu maddenin uygulanması cezanın niteliğini ya da miktarını değiştirmez.

10. Ceza Dairesi 2013/6834 E. , 2014/4421 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kenevir ekme
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kaydında yer alan Hendek Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2003/372 esas ve 2005/308 karar sayılı ilamı ile kasıtlı suçtan verilen para cezasına ilişkin mahkûmiyeti nedeniyle sanık hakkında TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların eleştiri ve aşağıda belirtilen dışında doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanırken, sanığın bu hakları kullanmaktan yoksunluğunun; (3) numaralı fıkra gereğince kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, (2) numaralı fıkra gereğince ise diğer haklar ve yetkiler yönünden hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA; ancak, bu durumun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına“ ibaresinin yazılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Başkan Vekili ...’nın değişik gerekçesi ve oybirliğiyle, 05.06.2014 tarihinde karar verildi.

DEĞİŞİK GEREKÇE

Dairemizin 15.02.2013 tarih ve 2008/18536- 2013/1087 sayılı kararına yazdığım karşı oy gerekçemde belirttiğim nedenlerle; sanığın sadece para cezasından ibaret mahkûmiyeti, TCK"nın 58. maddesinin 6 ve 7. fıkralarının uygulanmasını gerektirecek nitelikte tekerrür oluşturmaz. Mahkemenin sanık hakkında tekerrür hükümlerini uygulamamış olması doğrudur.
Öte yandan, 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinde düzenlenen tekerrür, cezanın niteliğini ya da miktarını etkileyen neden olarak değil, bir "infaz rejimi" olarak kabul edildiğinden (TCK 7/3), 5271 sayılı CMK"nın 307. maddesinde ve 1412 sayılı CMUK"nın halen yürürlükte olan 326. maddesinde yer alan “kazanılmış hak” kapsamı dışında kalmaktadır.
Çoğunluğun, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmamasına yönelik eleştirisi yerinde değildir. 05.06.2014