15. Ceza Dairesi 2015/1307 E. , 2018/284 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62, 50/1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet
Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’nın Tekirdağ Barosu’na kayıtlı avukat olduğu, katılan ..."in bir kısım hukuksal sorunlarını halletmesi için sanığa Tekirdağ 4. Noterliğinde 20/04/2010 tarih ve 2422 yevmiye ile vekaletname verdiği, sanığın bu kapsamda katılanın vekili sıfatı ile borçlu ..."ün eşi tanık ..."den haricen tahsil ettiği 700 TL"yi müvekkili olan katılana vermeyip uhdesinde tutarak hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda;
Sanık tarafından verilen temyiz dilekçesinin ekinde sunduğu ... Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Baştbipliğince düzenlenmiş 04/08/2010 gün ve 1440 sayılı Sağlık Kurulu Raproruna göre "Bipolar Bozukluk, manik epizod" denilen psikiyatrik hastalığın etkisinde olduğu, ceza sorumluluğunun olmadığına ilişkin belge sunmuş olması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 32.maddesinin tatbiki bakımından sanığın işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin bulunup bulunmadığı konusunda rapor alındıktan sonra sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayininde zorunluluk bulunması,
Kabule görede;
Hükmolunan hapis cezasının alt sınırdan tayin edilmesine rağmen adli para cezası belirlenirken yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeyle tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle belirlenerek sanığa fazla ceza tayini,
5237 sayılı TCK"nın cezaların toplanması kuralına yer vermediği dikkate alınarak sanık hakkında hükmolunan her bir cezanın diğerinden bağımsız olduğu gözetilmeden hükmolunan cezaların toplanmasına karar verilerek neticeden 7000 TL adli para cezasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 15/01/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.