Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 2.371,67 TL maddi, 3.500,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat talebinin dayanağı olan Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/124 Esas – 2014/221 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının Silahlı Terör Örgütüne Üye Olmak suçundan 19.02.2013-03.07.2013 tarihleri arasında 134 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 02.07.2014 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 10.500,00 TL maddi, 45.000,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 2.371,67 TL maddi, 3.500,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmiş olup,
Gerekçeli karar başlığında ""Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat"" olan dava türünün ""5271 sayılı CMK’nın 141. maddesine göre tazminat"" olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak görülmüştür. Davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar yasal faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmolunması temyiz eden sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin davanın reddi gerektiğine, reddedilen miktar üzerinden davalı lehine vekalet ücreti ödenmesi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının öğretmen olduğu, gözaltında ve tutuklu kaldığı dönemde alamadığı ek ders ücretinin muhtemel zarar kapsamında bulunduğu, yine davacının eşinin cezaevi ziyaretleri için yaptığı yol masraflarının da 5271 sayılı CMK"nın 141 ve devamı maddelerine göre belirlenmesi gereken maddi zarar kapsamında değerlendirilemeyeceği dikkate alınmadan maddi tazminat talebine ilişkin davanın reddine karar verilmesi gerekirken davacının alamadığı ek ders ücretinin ve eşinin cezaevi ziyaretlerinin maddi tazminat kapsamında değerlendirilerek 2.371,67 TL maddi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının birinci paragrafında yer alan maddi tazminata ilişkin bölümlerin tamamının hükümden çıkarılması ve yerine “davacının maddi tazminat talebinin reddine” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.