Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/9690 Esas 2016/2632 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Suça konu sumak bitkisinin ağaçların üzerinden koparılarak/kesilerek alınması sebebiyle; suça konu sumak bitkisinin, adet veya tahsis veya kullanımları gereği açıkta bırakılmış eşyadan sayılamayacağı gözetilmeden, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesi yerine, 142. maddesi 1. fıkrasının (e) bendinin uygulanması,
2)Olay Yeri Görgü Tespit Tutanağında, sumak bitkileri hırsızlık eylemin gece saat 02.00"de meydana geldiğinin belirtildiği, sanık ..., kollukta, gece saat 02.00"de yakalandıklarını beyan etmesi karşısında; suça konu hırsızlık eyleminin geceden sayılan zaman diliminde işlenip işlenmediğinin karar yerinde tartışılmaması,
3)Sanıklar hakkında hapis cezasının yasal sonucu olarak, T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4)Sanık ... hakkındaki hürriyeti bağlayıcı ceza ertelendiği halde TCK 51/3 maddesi gereğince 1 yıldan az 3 yıldan fazla olmamak üzere denetim süresi belirlenmesi gerektiğinin yasal zorunluluk olduğunun gözetilmemesi,
5)Gerekçeli Karar başlığında, suçun işlendiği zaman dilimi, sanıkların gözaltında kaldıkları sürenin gösterilmemesi sebebiyle; CMK"nın 232. maddesinin 2/c-d bentlerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, Üst Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 02.03.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.